چکیده: روش های تجربی روش هایی بسیار مفید برای گام های اولیه طراحی فضای زیرزمینی هستند. این روش ها در بدو طراحی نیاز به داده های کمی داشته و یک تخمین مناسب برای کیفیت توده سنگ و همچنین انتخاب سیستم نگهداری با توجه به فشار وارد بر نگهداری ارایه می دهند. توجه به کاربری سازه ی زیرزمینی در روند طراحی سازه ی زیرزمینی امری بسیار ضروری است. نکته مهم در استفاده از روش های تجربی توجه به خاستگاه این روش ها و میزان عمومیت آن ها است تا برای بالا رفتن دقت بیشتر در تخمین، از این روش ها در جای مناسب از آن ها استفاده کرد. روش *Q یک روش تجربی جدید بر مبنای روش Q است که در معادن عمیق کانادا به‌خوبی مورد استفاده قرار گرفته است. از آنجا که مطالعات ناچیزی بر روی این روش انجام شده است و به نظر می رسد که دقت تخمین بهتری از کیفیت توده سنگ ارایه می دهد، لذا تحلیل و بررسی این روش امری ضروری به نظر می رسد. در این پژوهش سعی شده است که علاوه بر معرفی کامل این روش، از جنبه های گوناگون به تحلیل و بررسی این روش پرداخته شود. بدین منظور پس از عملیات محاسبات بر روی داده های به‌دست‌آمده از تونل های دسترسی افق 2110 و 2240 تونل K12 تونل مادر معدن طزره و طراحی سیستم نگهداری بر پایه روش *Q مراحل طراحی و رویکرد این روش در امتیازدهی به توده سنگ و انتخاب نگهداری و تاثیر پارامترهای مختلف در روند طراحی مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. در ادامه به‌منظور مقایسه ی روش *Q با روش های پیشین، این روش با روش Q که سال ها با موفقیت از آن در سراسر جهان استفاده شده به مقایسه گذاشته شد. در ادامه برای بررسی سیستم نگهداری پیشنهاد شده در این روش از مدل‌سازی عددی توسط نرم‌افزار UDEC و معیار شکست موهر کولمب استفاده شده و پس از بررسی مدل و نتایج خروجی نرم افزار، مقادیر جابجایی های به وجود آمده موردبررسی قرار گرفته است. نتایج به دست آمده نشان داد که با دقت مناسب در تعیین داده های اولیه، روش *Q می تواند دارای دقت قابل قبولی در تخمین کیفیت توده سنگ و انتخاب روش نگهداری برای تونل های کوچک اندازه ی معدنی باشد. در نهایت از آنجا که در روش *Q از سیستم های نگهداری جدیدی مانند آستر نازک پلیمری (به طور مخفف TSL) استفاده شده است، بخشی از این پژوهش به مطالعه و بررسی خواص این سیستم نگهداری اختصاص دارد.