چکیده: قابلیت اطمینان، به عنوان یک شاخص مهندسی، از کاربردهای بسیار زیادی در کنترل عملیات و راندمان ماشین آلات تولیدی برخوردار است. با توجه به حجم بالای عملیات در معادن، حفظ توان تولید و مدیریت ماشین آلات از جمله مواردی هستند که می توانند به طور جدی شرایط اقتصادی و عملیاتی معدن را تحت تأثیر قرار دهند. قابلیت اطمینان تولید هر معدن به طور مستقیم به قابلیت اطمینان ماشین آلات فعال در آن معدن وابسته است. سیستم تولید و تجهیزات آن، در معادن زغال سنگ زیر زمینی غیره مکانیزه از 4 بخش اصلی شامل: سیستم تولید هوای فشرده، سیستم تهویه شبکه زیرزمینی معدن، سیستم تجهیزات استخراج وکندن زغال سنگ و سیستم ترابری معدن تشکیل شده است. در ادامه طی مطالعه موردی ، معادن زغال سنگ البرز شرقی، معدن بزرگ طزره، داده های خرابی وتوقف های تولید ناشی از آن ، در طی هفت ماه این معدن برای مدل سازی و تحلیل قابلیت اطمینان ماشین ها مورد استفاده قرار گرفتند. زیرسیستم های، تولید هوای فشرده، تهویه شبکه معدن، کندن واستخراج زغال به جهت شرایط جاری دارای قابلیت اطمینان 100% بوده، مدل-سازی و تحلیل قابلیت اطمینان تنها بر روی ناوگان ترابری معدن انجام شده است . پس از جمع آوری و طبقه بندی داده های خرابی تجهیزات ناوگان ترابری ، محاسبات مربوط به قابلیت اطمینان به روش تحلیل آماری انجام شد. نتایج نشان داد که رفتار خرابی لکوموتیو 1، نوار1و لکوموتیو 3 از تابع وایبول 2 پارامتری، نوار نقاله 2، لکوموتیو 2 ولکوموتیو 5 از تابع وایبول 3 پارامتری، دستگاه وینچ 1600 از تابع لاگ نرمال و لکوموتیو شماره 4 از تابع گامای تعمیم یافته تبعیت می کنند. در مرحله بعد، با استفاده از نتایج تحلیل داده و در نظر گرفتن ساختار سری برای ماشین های هر مسیر ترابری ، قابلیت اطمینان هر یک از مسیرها محاسبه شد. سپس با در نظر گرفتن ترکیب موازی مسیرها قابلیت اطمینان کل ناوگان ترابری معدن محاسبه،که نتایج محاسبات نشان داد که قابلیت اطمینان کل ناوگان ترابری پس ازگذشت 180 ساعت به صفر ، 43 ساعت به مقدار80% و 64 ساعت به مقدار نصف ، کاهش یافته است. در پایان، با استفاده از نتایج حاصل از تحلیل قابلیت اطمینان، برنامه تعمیر و نگهداری پیشگیرانه مبتنی بر قابلیت اطمینان برای بهبود عملکرد ناوگان ترابری معدن بزرگ طزره پیشنهاد شد که بر اساس آن قابلیت اطمینان بین 97% تا 100% تغییر می کند.