چکیده: به منظور توسعه شبکه ارتباطی شهر شیراز احداث دو بزرگراه اصلی در محدوده شمالی شهر در دستور کار شهرداری شیراز قرار گرفته‌ است. به دلیل وجود ارتفاعات آهکی در این محدوده و به منظور برقراری ارتباط بین بزرگراه‌های فوق، حفاری دو تونل دوقلو از زیر ارتفاعات آهکی در نظر گرفته شده ‌است. هر یک از تونل‌ها حدود 250 متر طول و دارای مقطع نیم دایره به عرض دهانه 30/15 متر می‌باشند. با توجه به طول کم تونل‌ها استفاده از حفاری مکانیزه توجیه اقتصادی ندارد. لذا استفاده از روش‌های حفاری سنتی برای حفر تونل‌ها در نظر گرفته شده ‌است. جهت مطالعه زمین‌شناسی منطقه موقعیت 3 گمانه اکتشافی در مسیر تونل مشخص و حفر شد. با توجه به برداشت‌های صحرایی و حفاری‌های ژئوتکنیکی، ساختارهای زمین‌شناسی، وضعیت ناپیوستگی و نفوذپذیری توده‌سنگ اطراف تونل‌ها مورد بررسی قرار گرفت و طبقه‌بندی ژئومکانیکی و کیفی توده‌سنگ انجام شد و مسیر تونل به سه زون LM-1، LM-2 و CZ تقسیم‌بندی شد. در ادامه با داشتن اطلاعات ژئوتکنیکی مسیر تونل‌ها و در نظرگرفتن مقاطعی از تونل و اعمال شرایط مرزی در منطقه، مدل تونل با استفاده از نرم افزار UDEC ساخته شد. در نهایت برای کنترل جابجایی‌های اطراف تونل در زون LM-1 شاتکریت به ضخامت 10 سانتیمتر و شبکه پیچ‌سنگ 2*2 به طول 4 متر، در زون LM-2 شاتکریت به ضخامت 5 سانتیمتر و شبکه پیچ‌سنگ 2*2 به طول 4 متر و در زون CZ شاتکریت به ضخامت 25 سانتیمتر و شبکه پیچ‌سنگ 1*2 به طول 6 متر پیشنهاد شده- ‌است. در صورت عدم کارایی پیچ سنگ در این زون استفاده از قاب های فولادی ساخته شده با دو تیرآهن 16 با فاصله داری یک متر پیش بینی شده ‌است.