چکیده: در این پژوهش، فرآیند استخراج با حلال روی از محلول سولفاته بدست آمده از فروشویی نمونه های اکسیدی-سولفیدی کم عیار با استفاده از دپا و سیانکس 272 رقیق شده در کروزین در مقیاس آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. محلول فروشویی (فاز آبی) از آزمایش های فروشویی در محیط اسید سولفوریک و سولفات فریک تهیه شد. از روش سطح پاسخ (RSM) برای بهینه سازی پارامترهای مهم شامل سرعت همزدن، غلظت اسید سولفوریک، نسبت مایع به جامد، نسبت اسید سولفوریک به سولفات فریک و دما استفاده شد. شرایط بهینه فروشویی: غلظت اسید 1.14 مول بر لیتر، دمای 80 درجه سانتی گراد، سرعت همزدن حدود 320 دور بر دقیقه، نسبت اسید به سولفات فریک حدود 2.5، نسبت مایع به جامد 10 میلی لیتر بر گرم و زمان فروشویی 60 دقیقه بدست آمد. تحت این شرایط حداکثر بازیابی روی حدود 94.3 درصد بدست آمد. در آزمایش های استخراج با حلال نیز پارامترهای مختلفی از جمله pH، دما، غلظت حلال آلی، نسبت فاز آلی به فاز آبی و زمان بررسی شد. مطابق با نتایج، دپا کارایی استخراج بالاتری را نسبت به سیانکس 272 در نسبت فاز آلی به آبی 1:1 نشان داد. غلظت و pH بهینه برای دپا و سیانکس 272 به ترتیب 0.5 مول بر لیتر و 2.5 و 0.035 مول بر لیتر و 3.5 بدست آمد. تحت این شرایط کارایی استخراج برای دپا حدود 75 درصد در مقابل 41 درصد برای سیانکس 272 بود. نمودار لگاریتم ضریب توزیع در مقابل لگاریتم غظت دپا برای تعیین تعداد مول های شرکت کننده دپا در سیستم استخراج بکار گرفته شد. نمودار حضور یک مول دپا را در فرم دیمر برای یک مول فلز روی در سیستم استخراج تایید کرد. داده های ترمودینامیکی نشان داد که فرآیند استخراج روی گرماگیر است. از نمودار مک کیب-تیل برای تخمین تعداد مراحل تئوریکی استخراج استفاده شد که نتایج نشان داد که 2 مرحله برای دستیابی به ماکزیمم استخراج روی در نسبت فاز آبی به فاز آلی یک نیاز است. در انتهای این تحقیق تعدادی آزمایش برای بررسی تاثیر سیستم هم افزایی سیانکس272 و TBP با دپا در غلظت های نسبتا پایین دپا (2/0 مول بر لیتر) انجام شد. ترکیب 80% دپا و 20% سیانکس 272، بهترین اثر سینرجیسم را برای استخراج روی با ضریب هم افزایی 1.04 نشان داد.