چکیده: میخکوبی خاک یکی از روش های مسلح کردن خاک، با استفاده از میله های فولادی (میخ) با فواصل کم نسبت به هم در داخل یک شیب یا گود، با ساخت از بالا به پایین می باشد. این میله ها معمولاً میلگردهای مسلح کننده ای به قطر 20 تا 30 میلی متر بوده که در گمانه های از پیش حفر شده (قطر تا حدود 15 سانتی متر) همراه با تزریق ملات قرار می گیرند. یا با استفاده از دستگاه حفاری ضربه ای تحت زاویه 10 تا 15 درجه نسبت به سطح افق اجرا می شوند. با این روش می توان تغییر مکان دیواره ی شیب یا گود را کم و ضریب اطمینان پایداری آن را افزایش داد. از مزایای این روش می توان مدت زمان کوتاه احداث و هزینه کم نسبت به سایر روش های پایدارسازی را نام برد. در سال های اخیر بنا به دلایلی از قبیل عدم توانایی وتجربه ی کافی طراح در ارائه ی طرح ویا عدم دقت در اجرا،پروژه ها با تخریب برخی از دیواره های میخکوبی شده روبه رو شده اند، که این امر باعث نگرانی و سلب اعتماد نسبت به این روش، گردیده است. در این پایان نامه، با مطالعه و بررسی چند گود که در آنها پایدارسازی دیوارها با روش میخکوبی خاک انجام شده است، مشخص گردید که ریزش دیوارها ناشی از عوامل مختلفی از جمله وجود خاک دستی، عدم انجام مطالعات دقیق ژئوتکنیک جهت طراحی و همچنین در برخی موارد عدم اجرای صحیح مطابق با طرح می باشد. در نهایت با مدل کردن مجدد خاک با روش عددی اجزا محدود به کمک نرم افزار PLAXIS با شرایط درست و واقعی می توان به این نتیجه رسید که اگر طراحی و اجرا به درستی صورت می پذیرفت دیوا ره گود به کمک روش میخکوبی با ضریب اطمینان لازم پایدار می ماند. نتایج حاصل از تحقیق نشانگر این واقعیت است که روش میخکوبی خاک با امکانات موجود در کشور، در برخی موارد با تامین ضریب اطمینان مورد نیاز، اقتصادی تر و سریع تر از سایر روش های پایدارسازی می باشد و می توان به عنوان یک روش کارا و مطمئن از آن بهره جست.