چکیده: سیستم های شیل گازی از انواع مخازن نامتعارف به حساب می روند که امروزه در کشورهای توسعه یافته به مرحله ی تولید رسیده اند. در ایران نیز می توان با توسعه سیستم های شیل گازی یک منبع تأمین انرژی أمن و طولانی مدت ایجاد کرد. لذا بررسی توان تولید در مخازن نامتعارف از جمله پژوهش های مورد توجه در صنعت نفت است. دراین مطالعه به بررسی اختصاصات ژئوشیمیایی آلی در سازند گرو و سرگلو و کانی-شناسی یک نمونه سازند گرو از چاه سمند واقع در منطقه لرستان پرداخته شد. برای این منظور با بررسی ویژگی های شیل بارنت (به عنوان یک شیل تولید کننده و با اهمیت در ایالات متحده) مجموعه ای از پارامترهای ژئوشیمیایی تعیین شدند و مقادیر آن ها با مقادیر کمینه ی آستانه در شیل بارنت مقایسه گردید. نمونه های هر دو سازند دارای ترکیبی از کروژن های تیپ III وII/III و IV است در سطوح بلوغ از اواخر پنجره ی نفتی تا پنجره ی گاز خشک قرار دارند. این نمونه ها در شرایط مختلف رسوب‌گذاری تشکیل شدند که این امر به علت تغییر در شرایط محیطی و پیش روی و پس روی آب دریا است. سازند گرو از ناحیه لرستان شمالی به سمت غرب لرستان جنوبی با افزایش بلوغ از اواخر پنجره نفتی تا میعانات گازی دارای بازه عمقی است که پتانسیل تولید گاز داشته و این بازه عمقی برای سازند سرگلو از شرق لرستان جنوبی به سمت مرکز لرستان مرکزی می باشد. بر پایه ی محاسبات صورت گرفته، مجموع کل هیدروکربن های سازندهای گرو و سرگلو به ترتیب برابر با 154.10و 35.46 (bcf/section) (مقدار نفت و گاز تولید شده برای گرو 114.04 و 40.07 (bcf/section) و برای سرگلو 5.73 و29.73 bcf/section)) ) و مجموع گاز حفظ شده در سازندهای گرو و سرگلو به ترتیب37.47 و12.97(bcf/section) می باشد که این مقدار در مقایسه با شیل بارنت چندان چشم گیر نیست. پراش پرتو ایکس و مطالعات کانی شناسی نشان می دهد که سازند گرو دارای محتوای کانی رسی کمتر از 4 درصد (3-4درصد)، کوارتز ( 25درصد) و کربنات (70درصد) می باشد که نشانگر شکنندگی متوسط رو به بالایی است که برای اهداف حفاری مناسب خواهد بود. بررسی مجموعه مطالعات صورت گرفته نشان می-دهد که سازند گرو در منطقه لرستان را می توان به عنوان شیل گازی در نظر گرفت.