چکیده: امروزه تلاش های زیادی جهت شناسایی ساختارهای زیرسطحی و دستیابی به آن ها صورت گرفته است. برای شناسایی خصوصیات این ساختارها که عمق یکی از این پارامترها می باشد، از روش های تخمین عمق نظیر اویلر دی کانولوشن و طیف توان انرژی استفاده می شود. جهت بررسی روش های تخمین عمق اویلر دی کانولوشن و طیف توان انرژی در کاوش های معدنی، مدل های مصنوعی بکار گرفته شدند. مدل های ساخته شده براساس ساختارهای کروی، افقی و عمودی می باشد. در بین این مدل های مصنوعی، کره با عمق های 10 متر، 20 متر و30 متر، شعاع های 5 متر و 10 متر، خودپذیری بالا و پایین و برای سایر مدل ها، سیل با عمق های 10 متر، 20 متر،30 متر و دایک با عمق 20 متر و 30 متر، در نظر گرفته شده و تخمین عمق این مدل ها با استفاده از روش های اویلر و طیف توان انجام شد. در روش اویلر با انتخاب پنجره مناسب و شاخص ساختاری مناسب، معادله همگن اویلر را حل کرده و در نتیجه عمق را تخمین زده می شود. این پنجره بر روی شبکه داده ها حرکت کرده و عمق ها را برای هر پنجره بدست می آورد. برای ساختارهای کروی، روش اویلر عمق مرکز و برای ساختارهای افقی و قائم عمق برآورد شده عمق سطح بالایی توده مورد نظر می باشد. در روش طیف توان نیز در فضای فرکانس با اندازه گیری طیف توان انرژی، شیب را برای اعداد موج محاسبه و عمق را نتیجه می دهد. روش بکارگرفته شده در مدل های مصنوعی این نتیجه بدست آمد که عمق برآورد شده بیشتر از عمق سطح بالایی توده های مد نظر است. در این تحقیق داده های مغناطیس سنجی اندیس سنگ آهن خلجی واقع در شرق میامی شاهرود جهت تخمین عمق به روش های مذکور مورد استفاده قرار گرفته اند. بدین منظور، در ابتدا تصحیح های لازم بر روی داده های مغناطیس از قبیل تصحیح روزانه و IGRF صورت گرفته و سپس جهت بررسی بهتر محدوده از فیلترهای متفاوتی مثل برگردان به قطب، گسترش فراسو و مشتق قائم استفاده شده است. ناهنجاری های موجود در منطقه با بررسی های لازم در بخش شمالی و جنوب شرقی منطقه تشخیص داده شد. سپس از روش های تخمین عمق ذکر شده در بالا استفاده شد که روش اویلر عمق این توده ها را دربازه 30-8 و روش طیف توان عمق متوسط سطح بالا را 58 متر برآورد کرده است. نتایج بدست آمده این نکته را خاطر نشان می کند که روش اویلر در مقابل روش طیف توان اصلاح نشده دارای دقت بیشتری است.