چکیده: همیت اکتشافات منابع هیدروکربنی با توجه به پیچیدگی های زمین شناسی و شیب های متداخل و همچنین کیفیت پایین داده ها نیاز به تصویرسازی های لرزه ای دقیق دارد. در روش برانبارش سطح بازتاب مشترک(CRS)، رخدادهای لرزه ای در یک تحلیل سرعت جامع و کلی، بهینه سازی و برانبارش می شوند و تعداد گسسته ای از وقایع سهیم در یک نمونه برانبارش مورد بررسی قرار می-گیرند. این روش در نواحی با ساختار پیچیده و با شیب های متداخل، دارای ضعف هایی می باشد، به نحوی که موقعیت های تداخل شیب ها به طور کامل تصویرسازی نمی شوند و باعث ایجاد وقایع مصنوعی در کوچ پس از برانبارش می گردد. از طرفی اعمال کوچ قبل از برانبارش بر روی داده های پیچیده نیازمند به استفاده از یک مدل سرعت دقیق می باشد و به این ترتیب باید به کوچ پس از برانبارش اتکا نمود. حل مسئله تداخل شیب ها با به کارگیری محدوده پیوسته ای از شیب ها با ساده-سازی عملگر برانبارش در فرایندی به نام برانبارش سطح پراش مشترک(CDS) امکان پذیر است. در قیاس با برانبارش CRS، برانبارش CDS در میان روش های مبتنی بر داده براساس آنالیز همدوسی بر روی داده های قبل از برانبارش به طور موفقیت آمیزی به کار می رود. از نقطه نظر کاهش زمان و هزینه محاسبات، روش برانبارش CDS مبتنی بر مدل در طراحی مقاطع برانبارش بهینه در تصویرسازی ناپیوستگی ها به وسیله کوچ پس از برانبارش به کار می رود. این روش تنها نیازمند یک مدل سرعت نرم و با دقت پایین می باشد که به این ترتیب حساسیت کوچ به مدل سرعت دقیق کاهش می یابد.