چکیده: لرزه‌نگاری بازتابی عمومی ترین روش ژئوفیزیکی برای اکتشاف نفت و گاز است. با استفاده از این روش امکان دست یابی به تصویر ساختارهای زیر سطحی با استفاده از اندازه‌گیری‌‌های غیر مستقیم در سطح، فراهم می‌شود. بطور معمول روش بر انبارش نقطه میانی مشترک همراه با تصحیح برونراند نرمال و تصحیح برونراند شیب برای دست‌یابی به چنین هدفی در پردازش داده‌‌های لرزه‌ای بکار می‌رود. ولی این روش در محیط‌‌هایی که با بازتابنده‌‌های پر شیب یا تغییرات جانبی سرعت مواجه هستیم، قادر به استفاده از تمام داده‌‌های سهیم در بازتاب از یک نقطه نمی‌باشد. در این گونه موارد استفاده از روش برانبارش سطح بازتاب مشترکCRS)) به دلیل بهره گیری از اطلاعاتی شامل شکل بازتابنده‌ها (از قبیل شیب و انحنای بازتابنده) می‌تواند به عنوان راه حل مشکل مذکور تلقی شود. روش CRS با جستجوی سه پارامتر بنامِ نشانگر‌های جنبشی میدان موج ( زاویه ورود، شعاع انحنای موج NIP و شعاع انحنای موج نرمال) اِعمال می‌شود. با این وجود روش CRS نیز در مواجهه با ساختار‌های پیچیده با شیب‌های متداخل، به دلیل شرایطی که در مراحل جستجوی پارامتر‌های برانبارش در این روش وجود دارد، از کارایی مطلوبی برخوردار نیست. برای بر طرف کردن این مسئله در سال ‌های اخیر روش برانبارش سطح پراش مشترک (CDS ) معرفی شد. این روش توانسته با بهره گرفتن ایده‌ی DMO در راهبرد جستجوی CRS مسئله‌ی شیب‌های متداخل را حل کند. در این روش در نظر گرفته می‌شود. اما به علت نوع راهبردی که در این روش وجود دارد نوفه‌‌های زمینه و سایر رخداد‌های ناخواسته نیز در مقطع نهایی برجسته‌تر می‌شوند. در این تحقیق بمنظور افزایش کارایی روش برانبارش CDS در مواجه با شیب‌های متداخل، کاهش دادن اثر نوفه‌‌های زمینه و بهبود بخشیدن پیوستگی بازتاب‌ها روش برانبارش CDS با دورافت محدود (FO -CDS) معرفی شده است. برای درک بهتر کارایی روش FO-CDS، این روش بر روی داده‌‌های واقعی با ساختار‌های نیمه پیچیده‌ی منطقه‌ای از ایران و همچنین بر روی داده‌‌های مصنوعی (Sigsbee 2A) که منطقه‌ای با ساختار‌های پیچیده را نشان می‌دهد، اِعمال شده و با سایر روش‌‌های برانبارش مقایسه شده است. با اِعمال دورافت محدود در برانبارش، نوفه‌‌های زمینه نیز اثر کمتری در برانبارش خواهند داشت و همچنین با اِعمال دورافت محدود در برانبارش، محدوده‌ی ناحیه فرنل نیز برای عمق‌های پایین‌تر کوچکتر در نظر گرفته می‌شود و انرژی‌‌های بازتابی با دقت بیشتری حفظ می‌شوند. در این صورت انتظار می‌رود در مقاطع کوچ جزئیات بیشتری از ساختار‌های زیر سطحی آشکار شود و قدرت تفکیک جانبی رخداد‌های بازتابی افزایش یابد. با توجه به نتایج حاصل شده از اِعمال عملگر جدید بر روی داده‌‌های مصنوعی و واقعی، در این تحقیق مشخص شد که روش برانبارش FO-CDS توانسته در مواجهه با شیب‌های متداخل همانند برانبارش CDS کارایی مطلوب و حتی بهتر داشته باشد و همچنین در به تصویر درآوردن نقاط پراش که‌ایده اصلی بکار رفته در روش برانبارش CDS است، بهتر از این روش عمل کرده است. علاوه براین روش برانبارشFO-CDS قادر است رخداد‌های بازتابی در اعماق پایین‌تر را که سایر روش‌ها در تصویرسازی آن ناتوانند آشکار کند.