چکیده: روش مگنتوتلوریک یک روش ژئوفیزیکی سطحی غیرفعال است که از میدان های الکترومغناطیسی طبیعی زمین برای بررسی ساختار مقاومت ویژه الکتریکی زیرسطحی استفاده می کند و توزیع مقاومت ویژه زمین را نسبت به عمق مشخص می کند. این روش را می توان در کاوش های زیرسطحی از ده ها متر تا اعماق ده ها کیلومتر به کار برد. در این پایان نامه پردازش و تفسیر داده های مگنتوتلوریک شمال استان گلستان در مناطق صوفیکم، گمیشان، اوخی تپه، داشلی برون صورت گرفته است. هدف این مطالعه، بررسی و تعیین وضعیت رسانندگی لایه های زمین و بررسی پتانسیل مناطق ذکر شده از لحاظ وجود لایه های رسانای الکتریکی که بیانگر وجود ساختارهای آب شور احتمالا یددار هستند، است. مؤلفه های میدان های الکتریکی و مغناطیسی در چهار محدوده اندازه گیری شده اند. نتایج بدست آمده از وارون-سازی داده های منطقه، مطابقت قابل قبولی با ساختارهای زمین شناسی منطقه نشان می دهد. از نظر زمین شناسی سازندهای منطقه شامل آبرفت های کواترنر، دشت های آبرفتی، رسوبات خزری، زمین های پوشیده از رس و کنگلومرا و ماسه سنگ است. از مقایسه کلی مقاطع مقاومت ویژه در امتداد پروفیل ها می توان به این نتیجه رسید که لایه های سطحی با عمق های متفاوت در منطقه رسانا هستند. نتایج بیانگر وجود لایه هایی بسیار رسانا حاوی آب شور در اعماق بیش از 450 متر در بعضی از پروفیل ها است. لایه هایی با رسانایی کمتر نیز در بین این لایه های رسانا قابل تفکیک اند. به طور کلی بر اساس تحلیل داده ها، محدوده مورد مطالعه وضعیت مناسبی را از نظر احتمال وجود پتانسیل بالا برای دستیابی به آب های شور حاوی ید ارائه می دهد.