چکیده: در این پایان‌نامه یک کنترل تطبیقی مبتنی بر رویتگر به منظور کنترل قند خون بیمار دیابتی نوع یک در حضور عدم قطعیت پارامتری و اغتشاش وعده غذایی پیشنهاد شده‌‌است. در این تحقیق پس از معرفی مدل‌های مختلف و با توجه به محبوبیت مدل‌های مینیمال در تحقیقات اخیر و همچنین سادگی و کارآمد بودن این مدل‌ها، از مدل مینیمال برگمن برای نشان دادن دینامیک‌های گلوکز-انسولین بیمار دیابتی نوع یک استفاده شده‌است. در طراحی روش پیشنهادی ابتدا مدل مینیمال برگمن به فرم همراه تبدیل می‌شود و سپس به منظور تخمین همزمان متغیرهای حالت و پارامترهای مدل، یک رویتگر حالت تطبیقی طراحی شده است. پس از آن یک کنترل‌کننده تطبیقی فیدبک حالت به منظور تنظیم سطح گلوکز خون به مقدار مطلوب، پیشنهاد شده‌است. در نهایت پایداری سیستم حلقه بسته کلی نیز براساس تئوری لیاپانوف مورد بررسی قرار گرفته است. با مقایسه روش پیشنهادی با یک کنترل‌کننده پسگام تطبیقی، نتایج شبیه‌سازی نشان می‌دهد که روش پیشنهادی در مقابل عدم قطعیت پارامتری و همچنین اغتشاش وعده غذایی مقاومت بالایی دارد و همچنین با تعیین دوز قابل قبولی از انسولین، کارایی و عملکرد سریعی در کاهش قند خون به مقدار مطلوب دارد.