چکیده: ارتباطات D2D در شبکه های سلولی دارای مزیت های مهمی مانند کاهش مصرف توان، کاهش تداخل و افزایش نرخ انتقال داده میباشند. در این پایان نامه با استفاده از نظریه تئوری بازی ها در شبکه های سلولی با ارتباط وسیله به وسیله سعی در کاهش تداخل و افزایش بازدهی خواهیم نمود. با توجه به اینکه مساله تداخل و کنترل آن بستگی زیادی به کنترل توان و انتخاب حالت بهینه در این گونه شبکه ها دارد، برای رسیدن به کاهش تداخل کافیست کنترل توان و انتخاب حالت ارتباطی کابر(توسط ایستگاه پایه و بصورت سلولی یا ارتباط مستقیم D2D ) را به خوبی مورد بررسی قرار دهیم. در این پایاننامه ابتدا با استفاده از روش های تکرار ( الگوریتم DTPC کنترل توان توزیع شده در شبکه های سلولی) و بسط الگوریتم DTPC برای شبکه های سلولی مجهز به ارتباط وسیله به وسیله (EDTPC) برتری نرخ انتقال داده و بازدهی بالاتر در شبکه های D2D را نسبت به شبکه های سلولی خالص نشان خواهیم داد. سپس با هدف بهینه سازی شبکه کاربرد ارتباط وسیله به وسیله در شبکه های سلولی به نحوه استفاده از تئوری بازی ها در کاهش تداخل و افزایش بازدهی طیفی و نرخ انتقال داده در این شبکه ها پرداخته میگردد. در تئوری بازی ها، لینک های ارتباطی بعنوان بازیکن در نظر گرفته میشوند و این بازیکن ها طوری ارتباطشان و توان هر زیرباند فرکانسی شان را انتخاب میکنند که در مجموع هدف نهایی که بازدهی طیفی بالاتر و کاهش توان کل مصرفی است( در جهت هدف ثانویه و مستتر کاهش تداخل) را نتیجه بدهند.در فصل چهارم مشاهده می شود که انتخاب لینک های ارتباطی وسیله به وسیله با استفاده از نظریه ی بازی ها منجر به کاهش توان مصرفی شبکه و کاهش تداخل بین کاربران در شبکه های مخابراتی مورد نظر می گردد.