چکیده: در سال‌های اخیر با رشد فزاینده ی علم و تکنولوژی شاخه ی بسیار جدیدی از مخابرات به نام مخابرات مولکولی مطرح‌شده است. مخابرات مولکولی توسعه ساده‌ای از شبکه‌های سنتی رایج نیست بلکه این نوع مخابرات یک نمونه ارتباطی کاملاً جدید است که در آن‌ها بسیاری از فرایندهای مخابراتی با تقلید سیستم‌های زیستی موجود در طبیعت طراحی‌شده‌اند. مخابرات مولکولی، یک زمینه میان‌رشته‌ای جدید شامل فناوری اطلاعات و ارتباطات، زیست‌فناوری و فناوری نانو است که در آن اطلاعات از طریق مولکول‌ها ارسال و دریافت می‌شوند. با توجه به تفاوت‌های فراوان میان مخابرات سنتی و مخابرات مولکولی بسیاری از جنبه‌های مخابراتی آن از قبیل مسیریابی، نحوه کدگذاری، ارسال و دریافت اطلاعات، مباحث مربوط به نویز و امنیت در این نوع مخابرات به‌درستی موردبررسی قرار نگرفته‌اند و هنوز جای کار زیادی مانده است. در یک سیستم مخابرات مولکولی، فرستنده اطلاعات را شبیه مدولاسیون دامنه در مخابرات کلاسیک در غلظت مولکول‌ها کدگذاری می‌کند، به این صورت که به ازای ارسال یک، فرستنده غلظتی از مولکول‌ها شامل M مولکول را در محیط پخش می‌کند و به ازای ارسال صفر هیچی نمی‌فرستد. مولکول‌های پخش‌شده در محیط تحت تأثیر عواملی همچون نویز، تداخل و شار قرار می‌گیرند تا این‌که به گیرنده برسند، و گیرنده بر اساس مقدار آستانه‌ای که دارد تصمیم می‌گیرد که فرستنده صفر یا یک ارسال کرده است. به این صورت که اگر تعداد مولکول‌های رسیده به گیرنده از مقدار آستانه بیشتر باشد گیرنده تصمیم می‌گیرد که فرستنده یک ارسال کرده است، و اگر تعداد مولکول‌ها کمتر از مقدار آستانه باشد صفر ارسال‌شده است. در این پایان‌نامه، علاوه بر معرفی کامل یک سیستم مخابرات مولکولی که متشکل از فرستنده، کانال و گیرنده می‌باشد، سعی شده است که پارامترهایی از مخابرات مولکولی مانند، نویز، تداخل، تغییر فاصله گیرنده و فرستنده، شار و تعداد مولکول‌های ارسالی توسط فرستنده که بر کارایی سیستم تأثیر می‌گذارند بررسی کنیم. برای این منظور ما ابتدا رابطه‌ای برای احتمال خطا بر اساس این پارامترها بدست آورده ایم و تأثیر هرکدام از این پارامترها بر روی احتمال خطا بررسی کرده‌ایم. در پایان، با فرض اینکه فاصله ی بین فرستنده و گیرنده ثابت نیست و می تواند تغییر کند،روشی را برای تعیین بهترین مقدار آستانه در گیرنده‌یا تعداد مولکول‌های ارسالی توسط فرستنده معرفی کرده‌ایم که به ازای آن مقدار احتمال خطا همچنین کمینه باقی بماند.