چکیده: روشهای گوناگون کنترل سازه ها طی سالهای اخیر بسیار گسترش یافته است.این روشها با تاکید خاصی برکاهش پاسخ سازه ها در برابر بارهای دینامیکی،خصوصاً زلزله و باد بوده است و از نظر نیاز به انرژی ، به چهار گروه غیر فعال ، نیمه فعال ، فعال و ترکیبی تقسیم می شوند. پیشرفت کنترل سازه ها منوط به پیشرفت دستگاههای اندازه گیری ، پیشرفت محرکها و مدل سازی صحیح از سازه ها و آشنایی با دانش رایانه ، پردازش اطلاعات ، علم کنترل ، دانش مواد , تکنولوژی اندازه گیری ، فرایند اتفاقی , دینامیک سازه ها و مهندسی های زلزله و باد می باشد . به علت وجود عدم قطعیتها و همچنین غیر خطی بودن رفتار سازه در این تحقیق سعی بر کنترل فازی رفتار سازه با توجه به اطلاعات ما از دینامیک سازه ، مکانیک خاک ، رکوردهای ثبت شده از زلزله های پیشین و محرکها شده است.