چکیده: مکانیزم های متداول معمولاً دارای مفاصل لولایی و یا کشویی در ساختار خود هستند، به‌گونه‌ای که آنالیز سینماتیکی و دینامیکی مفاصل به صورت ایده آل و با فرض عدم وجود لقی در آن ها انجام می‌شود. اما در واقعیت، و براساس اختلاف شعاع بین سطوح در حال تماس در مفصل، همواره مقداری لقی در مفاصل وجود دارد که می-تواند منبع ایجاد خطا باشد. وجود لقی در طی مدت زمان طولانی از کارکرد مکانیزم، سایش و خوردگی ناشی از آن موجب افزایش مقدار لقی و پیدایش اثرات نامطلوبی در عملکرد مکانیزم خواهد شد. بنابراین تشخیص وجود لقی یکی از عوامل مهم در کاهش خسارات و آسیب دیدگی اجزای مکانیزم می باشد. در این پژوهش از یکی از روش های غیرخطی پایش سلامت به نام تشکیل هارمونی‌های بالاتر برای تشخیص لقی مفصل استفاده می‌شود. در این روش با اعمال تک فرکانس موج سینوسی به مکانیزم لنگ-لغزنده، شتاب های اعضای مکانیزم در دو حالت با لقی و بدون لقی (ایده آل) در حوزه فرکانس با هم مقایسه می شوند و وجود لقی در مفاصل تشخیص داده می-شود. روش مورداستفاده بر روی مکانیزم با اندازه لقی های 100، 200، 300 و 1000 میکرومتر اعمال شد. همچنین مقادیر متفاوتی برای دامنه و فرکانس ورودی در نظر گرفته شد و نتایج حالت های مختلف با هم مقایسه شدند. مقایسه نتایج شتاب ها نشان می دهد که انتخاب مناسب دامنه و فرکانس ورودی در تشخیص وجود لقی در مفاصل بسیار حائز اهمیت است؛ زیرا در صورت عدم انتخاب مناسب، اندازه ی شتاب های مربوط به لقی های کوچک تر افزایشی می شوند و باعث می شود روش تشکیل هارمونی‌های بالاتر به درستی لقی را تشخیص ندهد. همچنین برای تشخیص لقی مفاصل از اندیس مجموع مربعات خطا در حوزه فرکانس به عنوان معیاری کمّی استفاده شده است.