چکیده: مفاصل سنتی همواره مقداری لقی در خود دارند که موجب افزایش ارتعاشات و شتاب ها و نیروها در مکانیزم می شود. مفاصل خمشی نوع جدیدی از مفاصل هستند که لقی در آن ها حذف شده و می توانند بصورت یکپارچه ساخته شوند. وجود سفتی ذاتی در مفاصل خمشی موجب افزایش سفتی کل مکانیزم می شود و این امر می تواند مشکلات ناشی از لقی در دیگر مفاصل را کاهش دهد. هدف این پژوهش کاهش اثرات لقی مفاصل با استفاده از مفاصل خمشی می باشد. در ابتدا معادلات دینامیکی یک مکانیزم صفحه ای که دارای مفصل لق و همچنین مفصل خمشی بوده استخراج شده است. از مکانیزم لنگ و لغزنده به عنوان یک مکانیزم صفحه ای بهره برده شده و کلیه فرایندها بر روی آن اجرا شده اند. برای استخراج معادلات دینامیکی از رابطه لاگرانژ استفاده شده و مدل‌سازی مفاصل خمشی براساس مدل شبه-جسم صلب انجام شده که در آن مفصل خمشی به‌صورت یک فنر پیچشی مدل‌سازی می شود. طراحی چندین نوع مختلف از مفاصل خمشی براساس تعریف مساله بهینه سازی انجام و طرح بهینه برای هر کدام بدست آمده است. متغیرهای طراحی مساله بهینه سازی شامل اندازه های هندسی مفصل موردنظر و جنس آن می باشد. برای تابع هدف نیز از کاهش بیشینه شتاب های اعضای مکانیزم استفاده شده است. فرایند بهینه سازی با استفاده از سه روش فراابتکاری شامل الگوریتم ژنتیک، الگوریتم ازدحام ذرات و الگوریتم ملخ حل و نتایج با هم مقایسه شده اند. نتایج نشان می دهند استفاده از مفاصل خمشی در مکانیزم موردنظر توانسته تا حد قابل توجهی مقادیر بیشینه شتاب ها را کاهش دهد.