چکیده: در این مطالعه میکروچپیی ارائه شده است که با به‌کارگیری از فرکانس چندگانه و هندسه‌ی خاص الکترودها به هدایت و به دام‌انداختن ذرات مخمر (غیر فعال) به‌درون محفظه‌ی تعبیه شده در میکروکانال می‌پردازد. ابتدا با نرم افزار شبیه‌ساز کامسول، مدل اصلی که در آزمایش تجربی قابلیت ساخت آن وجود داشته ‌باشد شبیه‌سازی شده است تا بتواند بااستفاده از نیروی دی‌الکتروفارسیس، هدایت ذرات دی‌الکتریک موجود در جریان سیال به محفظه‌ای خاصی که محل به‌دام‌افتادن و تجمع ذرات است را مورد بررسی قرار دهد. ذرات پس از ورود به کانال اصلی، تحت تاثیرمیدان الکتریکی غیریکنواخت الکترودها قرار می‌گیرند و با تحت تاثیر قرار گرفتن از نیروهای دی‌الکتروفارسیس مثبت و یا منفی به‌سمت الکترودها جذب و یا دفع می‌شوند و می‌توان مسیر تعریف شده‌ای برای حرکت ذرات و قرارگیری آن‌ها در مکان مشخصی به وجود آورد. در به‌وجود‌آمدن نیروی دی‌الکتروفارسیس در یک میکروکانال، خواص الکتریکی ذرات و سیال (ثابت دی‌الکتریک ورسانایی‌ الکتریکی) و فرکانس اعمالی به الکترودهای متصل به منبع ولتاژ دخیل است. با تغییر میزان فرکانس ورودی به الکترودها، نیروی دی‌الکتروفارسیس مثبت یا منفی بر ذرات به وجود می‌آید. دراین مطالعه از میکروذرات مخمر(ساکارومایسس سرویزیه) و سیالی از ترکیبات متانول، متیلن و آب دیونیزه به عنوان سیال کاری انتخاب شده‌است. جریان سیال حاوی ذرات مخمر با سرعت 250میکرومتر بر ثانیه به درون کانال هدایت می‌شود. این جریان در ابتدا تحت تاثیر میدان ولتاژ و فرکانس اعمالی بر الکترود متمرکزکننده قرار می‌گیرد و سپس در ادامه با تحت تاثیر قرارگرفتن جریان از میدان ولتاژو فرکانس اعمالی بر الکترود جذب‌کننده، ذرات موجود در جریان سیال به سمت درون محفظه جذب شده و تجمع می‌یابند. تغییر در تعداد و هندسه‌ی الکترودها می‌تواند بر اثرگذاری نیروی دی‌الکتروفارسیس بر ذرات، برای به ‌دام‌افتادن درون محفظه تاثیرگذار باشد. در این مطالعه با نوآوری ایجاد شده در هندسه‌ی الکترودهای متمرکزکننده این نتایج منتج شد که می‌توان با تغییر در این هندسه، ذرات معلق بیش‌تری راکه در جریان سیال قرار دارند به سمت مرکز کانال به صورت خطی هدایت کرد. ذرات با استفاده از نیروی دی‌الکتروفارسیس منفی علاوه‌ بر سقف و کف میکروکانال، از جداره‌ها نیز فاصله گرفته و در مرکز میکروکانال متمرکز می‌شوند. هم‌چنین در تحلیل عددی، ذرات مخمر با دو قطر متفاوت (5و8 میکرومتر) درون محفظه‌های مجزا با استفاده از نیروی دی‌الکتروفارسیس، از یکدیگر جدا شدند. جدایش ذرات در محفظه‌های مجزا، پیشرفت بزرگی در حوزه‌های مهمی از جمله پزشکی به‌ وجود می‌آورد. اعتبارسنجی هدایت و به دام‌انداختن ذرات به درون محفظه به صورت تجربی مورد آزمایش قرار گرفته است.