چکیده: در این پایان‌نامه سعی شده است، تا با در نظر گرفتن پارامترهای مؤثر بر بار بحرانی کمانشی، در صفحات چندلایه متقارن کامپوزیتی دارای گشودگی‌های چندضلعی منتظم، با استفاده از روش الگوریتم ژنتیک، پارامترهای بهینه جهت دستیابی به بیشترین بار بحرانی کمانشی، معرفی شود. این پارامترها شامل: هندسه ی گشودگی، شعاع انحنای گوشه‌ی گشودگی، زاویهی چرخش گشودگی و زاویه‌ی الیاف می باشند. برای بررسی نتایج حاصل از حل حاضر، از حل عددی اجزای محدود استفاده شده است. همپوشانی نتایج حاصل از دو روش، صحت حل مطالب ارائه شده را تأیید می کند. در مطالعه ی حاضر از روشی عددی برای محاسبه ی بار کمانشی استفاده شده است. مطابق این روش، روش حل تئوری برشی مرتبه‌ی اول، با استفاده از نگاشت همنوا به سایر گشودگی‌ها تعمیم یافت. در این مطالعه از صفحه‌ای محدود با شرایط مرزی گیردار که از دو طرف تحت بارگذاری فشاری قرار دارد، استفاده شده است. مواد مورد استفاده در این مطالعه شیشه اپوکسی و بور اپوکسی می‌باشند. نتایج ارائه شده در اینباره نشان می دهد که با انتخاب شکل مناسب گشودگی و انتخاب پارامترهای بهینه ی مربوط به آن در صفحات چندلایه های متقارن می توان مقدار بار بحرانی کمانشی صفحات دارای گشودگی را به میزان قابل توجهی افزایش داد و حتی به بار کمانشی بیشتر از بار کمانشی صفحات دارای گشودگی دایره ای دست یافت. به عبارتی برخلاف انتظار همواره گشودگی دایروی بهترین هندسه برای افزایش بار کمانشی نیست و در مواردی با انتخاب انحنا، زاویه‌ی چرخش و زاویه ی الیاف مناسب برای یک صفحه ی حاوی گشودگی می توان بار کمانشی بیشتری در مقایسه با گشودگی دایروی را دارا بود.