چکیده: نانولوله‌های کربنی دارای خواص فیزیکی و مکانیکی منحصر به‌فردی هستند که باعث می‌شود آن‌ها را به‌عنوان تقویت‌کننده‌های ایده‌آل برای تقویت مواد پلیمری به‌کار برند. با افزودن مقدار بسیار کمی از نانولوله‌های کربنی به پلیمرها خواص مکانیکی آن‌ها به میزان قابل توجه‌ای بهبود می‌یابد. با این وجود به‌منظور استفاده‌ی کامل از خواص منحصر به فرد نانولوله‌های کربنی هنوز موضوعات زیادی وجود دارد که باید مورد بررسی قرار گیرد. به همین علت در این پژوهش اثر افزودن 0/25، 0/5 و 1/0 درصد وزنی نانولوله‌ی کربنی به کامپوزیت شیشه/ اپوکسی مورد بررسی قرار داده شد، که با تأثیر تغییر در الیاف از شیشه به کربن بر بار بحرانی کمانش، انرژی ذخیره شده و انرژی ذخیره شده‌ی ویژه‌ی ورق-های کامپوزیتی، تحت بارگذاری فشاری مورد مقایسه قرار گرفت. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی از سطح مقطع جهت بررسی کیفیت پراکندگی درصدهای مختلف نانولوله‌ در کامپوزیت‌ها تهیه شد. همچنین مدول الاستیسیته کامپوزیت شیشه/ اپوکسی و کربن/ اپوکسی توسط آزمون کشش ساده از نمونه‌های تست کشش آن‌ها به‌دست آمد و جهت اعتبارسنجی آزمون‌های کمانش ورق‌ها و مدل‌سازی کمانش تیر کامپوزیتی توسط نرم‌افزار المان محدود استفاده گردید. آزمایش ورق‌های کامپوزیتی تقویت شده توسط نانولوله‌ی کربنی نشان داد بهترین درصد افزودن نانولوله به کامپوزیت شیشه/ اپوکسی 0/5 درصد وزنی می‌باشد که بار بحرانی کمانش را بیش از 2/5 برابر افزایش می‌دهد، از طرفی تغییر در الیاف از شیشه‌ی ۴۰۰ گرمی به کربن ۳۰۰ گرمی بار بحرانی کمانش را 211/9 درصد افزایش داده در حالی‌که وزن ورق‌ها را هم کاهش می‌دهد. نتایج حاصل از آزمایش تجربی و تحلیل عددی با هم مقایسه شد که تطابق خوبی را نشان می‌داد.