چکیده: در این پایان‌نامه به بررسی اثر افزودن هیدروژن بر عملکرد موتور گازسوز د 87 پرداخته می‌شود. برای مدل‌سازی از نرم‌افزار AVL FIRE که قابلیت مدل‌سازی محفظه احتراق به همراه تزریق انواع سوخت‌ها را دارد، استفاده می‌شود. توان خروجی موتور پایه دیزل 1000 کیلووات و سرعت موتور آن 1500 دور در دقیقه است که برای تبدیل آن به موتور گازسوز نیازمند به ایجاد تغییراتی در موتور پایه از جمله تغییر سامانه پاشش و کاهش نسبت تراکم از 15 به 11.5می‌باشد. در میان افزودنی‌های مختلف، به نظر می‌رسد هیدروژن به‌عنوان یکی از بهترین افزودنی ها، می تواند مصرف سوخت و آلاینده‌های مضر را در موتورهای احتراق داخلی به مقدار زیادی کاهش دهد. به همین منظور، در این پایان‌نامه اثر افزودن نسبت‌های جرمی مختلف سوخت هیدروژن به گاز طبیعی جهت مشاهده تغییر رفتار موتور مورد بررسی قرار گرفته است. هیدروژن محدوده‌ی اشتعال وسیعتر، سرعت شعله‌ی بیشتر و احتراق سریعتری دارد که باعث می‌شود موتور بتواند با مخلوط خیلی رقیق کار کند. در این پژوهش نسبت جرمی هیدروژن از 0 به 0/002 تا 0/014 که معادل اضافه نمودن 50% انرژی به داخل محفظه است، اعمال شده و با بررسی جوانب مختلف عملکردی و آلایندگی، نقطه بهینه تعیین می‌شود. در دیدگاه عملکردی پارامتر‌هایی مانند فشار، دما، توان و بازده و ... مورد بررسی قرار می‌گیرد. با در نظر گرفتن این دو دیدگاه، نسبت جرمی 0/006 هیدروژن که معادل با اضافه نمودن 18% انرژی به داخل محفظه احتراق می‌باشد، به‌عنوان نقطه بهینه برای این موتور تعیین می‌شود. پس از آن، زمان مناسب برای نقطه بهینه موتور که معادل با نسبت جرمی 0/006 می‌باشد، تعیین می‌گردد و با توجه به نتایج به دست آمده 3 یا 4 درجه پس انداختن زمان جرقه با توجه به شرایط موتور، مناسب برای این نسبت جرمی هیدروژن می‌باشد.