چکیده: امروزه استفاده از بتن های بازیافتی به دلایل اقتصادی و زیست محیطی افزایش چشمگیری داشته است و افزایش درصدهای جایگزینی سنگدانه بازیافتی، مشخصات بتن را تغییر می دهد. در این پژوهش، به بررسی آزمایشگاهی رفتار مکانیکی بتن حاوی سنگدانه‌های بازیافتی با درصدهای مختلف الیاف فولادی و پلی پروپیلن پرداخته شده است. در مجموع 36 نمونه فشاری استوانه ای، 36 نمونه کششی استوانه ای با ابعاد 20 *10 سانتی متر و 36 نمونه خمشی با ابعاد 10*10*35 سانتی متر مورد آزمایش قرار گرفت. سنگدانه‌های بازیافتی (درشت دانه) با نسبت 0، 25 و 50% (نسبت وزنی)، جایگزین مصالح طبیعی (درشت دانه) شد. همچنین الیاف های فولادی و پلی پروپیلن به ترتیب با نسبت های 0%، 0.5%، 1% و 0%، 0.4% به نمونه‌های بتنی بازیافتی اضافه گردید. نمونه‌های بتن الیافی حاوی سنگدانه‌های بازیافتی تحت نیروی فشاری، کشش غیرمستقیم و خمش سه نقطه ای مورد آزمایش قرار گرفته و عواملی همچون، مقاومت فشاری، مقاومت شکافت کششی، مدول الاستیسیته، مقاومت خمشی و انرژی شکست مورد بررسی قرار می گیرند. نتایج نشان می دهد که با افزایش درصد جایگزینی سنگدانه بازیافتی مقاومت فشاری کاهش می یابد. الیاف پلی پروپیلن در افزایش مقاومت فشاری تاثیر مثبتی دارد و ترکیب الیاف پلی پروپیلن با 0.5 و 1 درصد الیاف فولادی موجب افزایش 68 و 169 برابری جذب انرژی می شود. همچنین بیشینه مقاومت کششی با افزایش درصد جایگزینی سنگدانه بازیافتی کاهش می یابد. نتایج آزمایش مقاومت خمشی نشان می دهد که الیاف پلی پروپیلن در افزایش بارنهایی و جلوگیری از فروپاشی بتن، تاثیر مثبتی دارد و ترکیب این الیاف با الیاف فولادی موجب افزایش انرژی شکست در نتیجه افزایش شکل پذیری می شود.