چکیده: زلزله یکی از حوادث طبیعی ست که همواره زندگی بشر را تحت تاثیر قرار داده است. گرچه جلوگیری از وقوع زلزله و یا پیش-بینی دقیق زمان وقوع آن کاری غیرممکن است، ولی با طراحی سازه های مقاوم در برابر زلزله می توان تا حدی از میزان خسارات مالی و تلفات جانی وارده کاست. البته این طراحی مقاوم، مستلزم بهره گیری از علم تحلیل خطر زلزله می باشد که به واسطه تخمین پارامترهای جنبش نیرومند زمین از جمله شتاب، سرعت و جابه جایی در هر ناحیه ممکن خواهد شد. باید توجه داشت، تخمین پارامترهای جنبش نیرومند زمین جز از طریق به دست آوردن روابط کاهندگی مناسب مقدور نخواهد بود. در این پژوهش تلاش بر این است که روابط کاهندگی مناسب برای تخمین مقدار مولفه افقی بیشینه شتاب زلزله ممکن الوقوع در هر منطقه با استفاده از دو روش الگوریتم هوشمند توسعه ژنی و الگوریتم مدیریت داده ها به روش گروهی با تقریب بالایی تخمین زده شده و در نهایت به مقایسه دو روش مطرح شده با سایر پژوهش ها پرداخته شود. برای تحقق این مهم، کاتالوگ به روز و وسیعی متشکل از 1185 رکورد زلزله به وقوع پیوسته در سراسر جهان، تهیه و از پارامترهای بزرگا، فاصله کانونی و سرعت موج برشی این زلزله ها برای حصول رابطه کاهندگی مناسب استفاده شده است. در نهایت تابع برازندگی با استفاده از ریشه حداقل مربعات خطا محاسبه شده که در روش الگوریتم هوشمند توسعه ژنی 55/765 و در روش الگوریتم مدیریت داده ها به روش گروهی 4/768 از 1000 به دست آمده است که تناسب بالای مقادیر حاصل از روابط کاهندگی نهایی به دست آمده از هر دو روش، با مقادیر اندازه گیری شده از زلزله های گذشته را نشان می دهد. به طور کلی، اولا وسیع بودن جامعه آماری و اضافه شدن رکوردهای ثبت شده در سال های اخیر به کاتالوگ زلزله که منجر به ارائه رابطه کاهندگی دقیقتری شده، دوما بهره گیری از دو روش هوشمند الگوریتم توسعه ژنی و الگوریتم مدیریت داده ها به روش گروهی و مقایسه نتایج حاصل از این دو روش، از نقاط قوت این پژوهش به حساب می آیند