چکیده: در سال های اخیر، تعیین نرخ تغییرات خط ساحلی به روش روند تاریخی بسیار مورد توجه محققین بوده و به عنوان پایه ای برای پیش بینی تغییرات آینده به طور مکررگزارش شده است. از جمله دستآوردهای برجسته این تحقیق می توان (با استفاده از مدلسازی های عددی، مطالعات میدانی و غیره جهت کاهش خطای مدل) به ارائه چارچوبی اشاره کرد که بیانگر رابطه بین تراز سطح آب و نرخ تغییرات خط ساحلی در منطقه مورد مطالعه است و از طریق آن می توان به پیش بینی تغییرات آینده خط ساحلی با لحاظ کردن شرایط عمومی منطقه و همچنین تراز سطح آب در افق زمانی مورد پیش بینی پرداخت. بدین منظور، حدود 22 کیلومتر از خطوط ساحلی یکی از مناطق حساس و با ارزش اقتصادی بالا در استان مازندران جهت مطالعه انتخاب گردید که در مجاورت بندر تجاری فریدونکنار قرار داشته و طیف وسیعی از مداخلات انسانی در دوره های افزایش و کاهش تراز سطح آب را به خود دیده است. سیستم تحلیل رقومی خطوط ساحلی یا به اختصار (DSAS) به عنوان روش روند تاریخی در این تحقیق ایفای نقش می نماید. بر اساس داده های تراز آب دریای خزر دو سناریو افزایشی و کاهشی جهت مدلسازی انتخاب شد. نتایج رویکردهای نرخ نقطه نهایی و نرخ رگرسیون خطی و نرخ رگرسیون خطی وزن دار از مدل تحلیل رقومی خطوط ساحلی به عنوان نرخ تغییرات خط ساحلی برای هر دو سناریو به دست آمد. مشاهده شد که پیشروی و پسروی خط ساحل منطقه مورد مطالعه مستقیما وابسته به تراز سطح آب بوده و مقایسه گرافیکی و آماری نتایج پیش بینی تغییرات خط ساحل حاکی از دقت مناسب برای بیشتر مناطق بود. در نهایت با استفاده از نتایج چارچوب مذکور، نسبت به پیش بینی خط ساحل در یک موقعیت زمانی مشخص در آینده نیز اقدامی صورت گرفت. با این هدف که نشان دهیم چگونه می توان از دستاوردهای مدل برای پیش بینی آینده خط ساحلی استفاده نمود.