چکیده: امروزه تعداد زیادی از سازه‌های بتنی در دنیا وجود دارند که ساخت آن‌ها به چند دهه قبل بر می‌گردد، این سازه‌ها در طول عمر خود دچار آسیب شده‌اند. یکی از راه‌حل‌ها تخریب سازه‌های موجود است که با توجه به هزینه‌های فراوان اقتصادی و تخریب‌های زیست‌ محیطی، توجیه منطقی ندارد. راه‌حل دیگر استفاده از روش‌های مختلف برای تقویت و مقاوم‌سازی سازه‌های موجود است. یکی از این روش‌ها استفاده از کامپوزیت‌های سیمانی مهندسی شده در مقاوم‌سازی سازه‌‌ها است. کامپوزیت‌ سیمانی مهندسی شده نوع پیشرفته‌ای از کامپوزیت‌های سیمانی مسلح به الیاف با ظرفیت کرنشی کششی بالا ناشی از رفتار سخت‌شوندگی و ترک‌خوردگی مویی متعدد است. مزیت استفاده از کامپوزیت‌های سیمانی مهندسی شده در سازه‌ها این است که از خود شکل‌پذیری قابل توجهی نشان می‌دهد. هر چند تاکنون مطالعات آزمایشگاهی زیادی بر روی کامپوزیت‌های سیمانی مهندسی شده انجام گرفته است، اما در خصوص مدل‌سازی عددی کامپوزیت‌های سیمانی مهندسی شده مطالعات کمی انجام گرفته است. هدف از این تحقیق مطالعه و بررسی مزیت‌های احتمالی استفاده از کامپوزیت سیمانی مهندسی شده در مقاوم‌سازی تیر با استفاده از روش اجزاء محدود است. بنابراین یک تیر مقاوم‌سازی شده ‌با کامپوزیت‌ سیمانی سخت‌شونده مورد بررسی قرار گرفت. استفاده از کامپوزیت‌ سیمانی سخت‌شونده در ضخامت‌های مختلف جهت مقاوم‌سازی تیرها مورد ارزیابی واقع شد. برای این منظور و برای شبیه‌سازی تیر قرار گرفته تحت آزمایش خمش چهار نقطه‌ای، یک مدل عددی با استفاده از نرم‌افزار آباکوس ایجاد شد و برای صحت‌سنجی از نتایج آزمایشگاهی موجود استفاده گردید. در انتها یک مطالعه پارامتری بر روی عوامل تأثیرگذار بر مقاومت تیر انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش ضخامت لایه مقاوم‌سازی به ازای درصد تسلیح‌های مختلف، حداکثر نیروی قابل تحمل تیر افزایش می‌یابد.