چکیده: آب حیاتی ترین منبع طبیعی جهان است و بقای بشر به در دسترس بودن آب بستگی دارد. کمبود آب یکی از بزرگترین چالش های پیش روی تمدن بشری در قرن حاضر است که اکوسیستم را تهدید می کند. کاهش منابع آب ضرورت استفاده و به کار گیری بهینه و کارآمد آب را مهم کرده است. با رشد جمعیت، رشد کشاورزی و رشد صنعت، برداشت از منابع زیرزمینی و سطحی در اغلب مناطق رو به افزایش است. عدم تعادل بین عرضه و تقاضا در بخش آب شیوه های خلاقانه تر مدیریت منابع آب را خواستار است. برای مدیریت منابع آب می توان از روش پویایی سیستم استفاده کرد. پویایی سیستم یک رشته دانشگاهی است که در سال 1960 توسط محققان در موسسه تکنولوژی ماساچوست معرفی شده است. پویایی اشاره به تغییر در طول زمان دارد و اگر چیزی پویا باشد به طور مداوم در پاسخ به محرک های موثر بر آن در حال تغییر است. رویکرد شبیه سازی پویایی سیستم در درک روابط متقابل پیچیده میان عناصر مختلف در یک سیستم متکی است. در این روش ابتدا متغییر های مرتبط با منابع آب مانند آب زیرزمینی، آب سطحی، جمعیت و غیره و روابط بین آن ها شناسایی و به صورت یک نمودار علت و معلولی رسم شد. سپس نمودار علت و معلولی به نمودار انباره و جریان در نرم افزار VENSIM تبدیل و روابط بین متغییر ها و همچنین اعداد استخراجی از داده ها در مدل قرار داده شد و مدل به اجرا درآمد. نتایج بدست آمده از اجرای مدل به این صورت بود که بدون سرمایه گذاری در بخش آب حوضه هراز در بخش های شرب، صنعت و کشاورزی به ترتیب در سال 1410، 1429 و 1414 دچار کمبود آب خواهیم شد. 4 سناریوی پیشنهادی در مدل اجرا شد. سناریو 1 شرایط موجود بدون هیچ تغییری را مورد بررسی قرار می دهد. نتیجه آن به این صورت است که در سال 1410 در بخش آب شرب، حوضه هراز دچار کمبود آب شرب خواهد شد. سناریو 2 تاثیر کنترل جمعیت بر منابع آب حوضه هراز را مورد بررسی قرار می دهد و نشان می دهد که حوضه هراز در سال 1420 دچار کمبود آب شرب می شود. سناریو 3 استفاده از ابزار های کاهنده دبی جریان را مورد بررسی قرار می دهد و نتیجه آن عنوان می دارد که در صورت استفاده از ابزار های کاهنده دبی جریان تا سال 1435 حوضه هراز دچار کمبود آب شرب نخواهد شد. سناریو 4 استفاده همزمان دو سناریو 2 و 3 را بررسی می کند و نتایج آن نشان می دهد که در دوره 50 ساله اجرای مدل در حوضه هراز کمبود آب شرب رخ نمی دهد.