چکیده: تالاب های مصنوعی از فناوری های سبز پالایش آب های آلوده می باشند که نسبت به سیستم های متعارف تصفیه فاضلاب، مقرون به صرفه تر و آسان تر می باشند. اما این سیستم ها دارای محدودیت هایی از قبیل سطح اشغال زیاد، محدودیت تأمین اکسیژن، حذف نیتروژن و محدودیت کاربرد برای تصفیه فاضلاب های با بار آلودگی بسیار بالا می باشند. این مطالعه در مقیاس آزمایشگاهی و برروی تالاب مصنوعی با جریان زیر سطحی به مدت 60 روز، پس از رشد گیاه با استفاده از سه سیستم: تالاب مصنوعی شاهد با شیرابه اصلی (بدون گیاه وتیور)، تالاب مصنوعی اصلی با شیرابه اصلی (با گیاه وتیور) و تالاب مصنوعی با شیرابه 10 برابر رقیق شده (با گیاه وتیور) در آزمایشگاه انجام گرفت و نتایج حاصل از آن مورد تحلیل و بررسی قرار گرفتند. ابعاد تالاب‌ها برابر 0.5×0.5×1.5 متر و بستر تالاب‌ها از شن (تخلخل35 درصد)، ماسه (تخلخل 48درصد) و قلوه سنگ ( تخلخل 25 درصد)تشکیل شده است. گیاه وتیور با تراکم 16 عدد در هر متر مربع در تالاب های اصلی و 10 برابر رقیق ‌شده کاشته شدند و نمونه برداری از ورودی و خروجی‌ها با توجه به زمان ماند، هر 5 روز یک بار انجام گرفت. بر اساس نتایج این تحقیق، راندمان حذف Tss ، COD ، BOD_5، نیکل و آمونیاک برای تالاب اصلی به‌ ترتیب برابر 29 ،33، 39، 35 و 25 درصد و برای تالاب رقیق شده به ‌ترتیب برابر با 79 ، 54 ،57 ، 46و 73 درصد بدست آمد که نشان دهنده کارایی تالاب مصنوعی و گیاه وتیور در حذف آلودگی‌ ها در تصفیه شیرابه می‌باشد. طبق نتایج حاصل از آزمایشات، در همه ی فاز های تحقیق راندمان حذف پارامتر های مورد بررسی افزایش یافته است. در میان شاخص های آلودگی بیشترین میزان افزایش به ترتیب مربوط به آمونیاک و BOD_5می باشد.