چکیده: از تنش های غیرزیست محدود کننده تولید و بهره وری گوجه فرنگی به ویژه در دوره دانهالی، کمبود آب، شوری آب ها و زمین های کشاورزی است. در این پژوهش اثر الاژیک اسید با غلظت های 0، 75 و 150 میلی گرم در لیتر بر دانهال های گیاه گوجه فرنگی تحت تنش شوری با غلظت 0 و 250 میلی مولار مطالعه شد. پس از دو هفته، بررسی صفات مورفولوژیکی نشان داد که تنش شوری اثر معنی داری بر تعداد برگ، سطح برگ، طول ریشه و وزن ریشه داشت. همچنین الاژیک اسید بر سطح برگ اثر معنی دار داشت. هرچند شوری در بخش هوایی اثر تحریکی داشت ولی باعث کاهش طول و وزن ریشه ها شده بود. پس از 12 ساعت، بیان نسبی ژن‌های SIKEA6،SICH18 و SINHX3 و صفات بیوشیمیایی بررسی شد. نتایج نشان داد که بیان ژن SIKEA6 با افزایش غلظت الاژیک اسید و شوری افزایش نشان داد. همچنین بیان نسبی ژن SICH18 و SINHX3 مشابه ژن SIKEA6 بود. بررسی نتایج صفات بیوشیمیایی نشان داد که اثر متقابل تیمار الاژیک اسید و شوری بر فعالیت آنزیم کاتالاز، گایاکول پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز و میزان مالون دی آلدهید و پرولین تاثیر معنی دار داشته است. بیشترین میزان کاتالاز در تیمار 250 میلی مولار شوری به تنهایی و در ترکیب با 150 میلی گرم در لیتر الاژیک اسید رویت شد. در این آزمایش در تمام تیمارها فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز تفاوت معنی داری نشان نداد و فقط در تیمار 150 میلی گرم در لیتر الاژیک اسید کاهش نشان داد. با مصرف هر دو غلظت الاژیک اسید تحت تنش شوری فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز کاهش نشان داد. بامصرف الاژیک اسید به تنهایی و تحت تنش شوری میزان مالون دی آلدهیدکاهش نشان داد. با بالاترین غلظت الاژیک اسید، 150 میلی گرم در لیتر، میزان پرولین کاهش نشان داد. در کل بر اساس اثرات مثبت الاژیک اسید پیشنهاد می‌گردد که بررسی های بیشتر برای تاثیر الاژیک اسید به عنوان یک آنتی اکسیدان در تنش شوری در گوجه فرنگی در مراحل مختلف رشدی انجام شود.