چکیده: کمبود منابع آب قابل استفاده برای آبیاری و نیز کارایی کمتر مصرف آب در نظامهای کشاورزی سنتی یکی از عامل های محدودکننده کشاورزی در ایران و دیگر نقاط جهان است. کنجد گیاهی یکساله، دولپه ای بوده و از قدیمی ترین گیاهان دانه روغنی متعلق به خانواده پدالیاسه (Pedaliaceae) و سازگار به نواحی گرم و نیمه گرماست و به عنوان ملکه گیاهان دانه روغنی شناخته می شود. به منظور بررسی اثر پلیمر سوپرجاذب بر عملکرد و شاخص های رشدی سه رقم کنجد آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در شهرستان داورزن انجام شده و فاکتورهای آزمایش شامل سه رقم دشتستان، اولتان و بومی داورزن، استفاده از سوپر جاذب شاهد، 50 کیلوگرم در هکتار، 100 کیلوگرم در هکتار و 150 کیلوگرم در هکتار بودند. در این آزمایش ارتفاع بوته، عملکرد دانه اجزای عملکرد، همچنین عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، درصد روغن، درصد پروتئین، میزان کلروفیل a و b ، میزان پرولین، آنزیم کاتالاز، آنزیم پراکسیداز اندازه گیری گردید. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر متقابل سوپر جاذب و رقم بر تعداد کپسول در بوته، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، غلظت کلروفیل a و b ، آنزیم پراکسیداز معنی دار گردید در صورتیکه اثر متقابل سوپرجاذب و رقم بر درصد پروتئین، درصد روغن، میزان پرولین، عملکرد اقتصادی و آنزیم کاتالاز معنی دار نشد. همچنین اثر سوپر جاذب و رقم بر عملکرد دانه ، درصد پروتئین و آنزیم کاتالاز معنی دار شد. در مجموع با بکارگیری روش‏های پیشرفته از جمله استفاده از ارقام اصلاح شده کنجد با عملکرد وخصوصیات کیفی بالا و استفاده از سوپر جاذب ها به منظور حفظ و ذخیره رطوبت خاک و افزایش بازده مصرف آب می‏توان گامی موثر در جهت تولید دانه های روغنی و روغن با کیفیت مناسب مورد نیاز کشور برداشت.