چکیده: در حالیکه جمعیت جهان رو به افزایش است، منابع آب و خاک لازم برای تولید غذای بشر با محدودیتهای جدی روبه روست. در مسیر مدیریت کشاورزی عملیات خاکورزی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. خاکورزی یکی از مهمترین عملیات های زراعی بوده که ویژگی های مختلف خاک را تحت تأثیر قرار می دهد. استفاده از ابزارهای مختلف سبب تغییر در ویژگی های فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی خاک می شود. این مطالعه با هدف بررسی برخی روش های خاکورزی (شخم با گاوآهن برگرداندار، شخم با گاوآهن برگرداندار+ دیسک، شخم با روتیواتور+ گاوآهن برگرداندار، شخم با گاوآهن برگرداندار+ کولتیواتور و چیزل)، و نوع کود آلی (کود دامی و پسماند ذرت) بر برخی ویژگی های خاک در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود و در کرت-های با ابعاد10 × 6 متر صورت گرفته است. نمونه برداری پس از اعمال تیمارهای خاکورزی و کود در دو عمق 10-0 و 20-10 سانتی متری انجام گرفته است. نتایج نشان داد که بیش ترین میزان ماده آلی خاک در عمق 10- 0 در تیمار خاکورزی چیزل مشاهده شد و همچنین مشاهده شد تنها اختلاط پسماند ذرت در خاک سبب افزایش معنی دار ماده آلی نسبت به کود دامی و شاهد شد. چیزل کم ترین اثر را در تخریب ساختمان خاک داشته، به گونه ای که بیش ترین میانگین وزنی قطر خاکدانه ها و کم ترین مقدار رس قابل پراکنش در دو عمق 10-0 و 20-10 سانتی متر در این تیمار مشاهده شد. کاربرد موادآلی باعث بهبود ساختمان خاک شده اما تنها کاربرد پسماند ذرت سبب افزایش معنی دار میانگین وزنی قطر خاکدانه ها شده است. بیش ترین مقاومت فروروی خاک در همه مکش های مورد مطالعه در تیمار کم خاکورز چیزل و کم ترین آن در تیمار کاربرد روتیواتور همراه با گاوآهن برگردان دار مشاهده شد. استفاده از مواد آلی سبب کاهش مقاومت فروروی خاک در مقایسه با تیمار شاهد شد، اما این مقاومت در دو مکش ماتریک 10000 و 15000 سانتی متر همچنان بیش از 2 مگاپاسکال بوده است.