چکیده: گندم(Triticum aestivum) از مهمترین محصولات استراتژیک ایران بوده و از جایگاه ویژه ای در تامین نیاز غذایی مردم برخوردار است. حشرات آفت یکی از مهمترین عوامل محدود کننده تولید این محصول می باشند. در این میان شته ها از شایع ترین آفات غلات هستند. شته سبز گندم Schizaphis graminium یکی از آفات مهم گندمیان در جهان می باشد. این حشرات از نرخ تولید مثل بالایی برخوردارند و در مدت زمان کوتاهی بالغ میشوند. بنابراین می توانند جمعیت خود را در مدت کوتاهی به طور قابل ملاحظه ای افزایش دهند. از آنجایی که نوع و کیفیت غذا می تواند رشد و تولید مثل شته را تحت تاثیر قرار دهد. شناخت اثرات میزبان گیاهی بر ویژگی های رشد و تولید مثلی گیاهخواران، در پیشگویی خطر طغیان جمعیت و مدیریت صحیح کنترل آفت مؤثر خواهد بود. این مسئله از این نظر مهم است که بسیاری از ویژگی های میزبان، نه تنها رشد و نمو بلکه زادآوری و بقای گیاهخوار را تحت تاثیر قرار می دهد. این پژوهش روی پنج رقم گندم رخشان، آنتونیوس، لوکولوس و بهاران که از ارقام جدید در منطقه میامی می باشد و رقم پیشگام به عنوان رقم شاهد جهت انتخاب یک رقم حساس و یک رقم مقاوم نسبت به شته معمولی گندم انجام شد. سپس بررسی پارامترهای زیستی شته معمولی گندم روی رقم آنتونیوس به عنوان رقم حساس و رقم رخشان به عنوان رقم مقاوم و رقم پیشگام به عنوان شاهد در شرایط محیطی انجام گرفت. و مدت زمان رشد پوره ها، میزان تلفات، طول عمر و باروری آنها به طور روزانه ثبت و نرخ ذاتی افزایش جمعیت، نرخ متناهی افزایش جمعیت و مدت زمان دو برابر شدن جمعیت آن محاسبه گردید. نتایج نشان داد که طول دوره پورگی در این ارقام تفاوت معنی داری ندارد. کمترین میزان زادآوری شته معمولی گندم روی رقم رخشان بدست آمد و رقم آنتونیوس با دارا بودن بیشتر میزان زادآوری تفاوت معنی داری را با رقم رخشان نشان داد . نرخ ذاتی افزایش جمعیت ( R_m ) نشان داد که رقم آنتونیوس به شته معمولی گندم حساس می باشد و در صورت وجود شرایط مساعد و در غیاب دشمنان طبیعی می تواند به سرعت افزایش یابد. نتایج نشان داد که دو رقم آنتونیوس و پیشگام ارقام مناسبی برای رشد جمعیت شته معمولی گندم بودند. همچنین شته روی رقم رخشان کمترین مقدار نرخ ذاتی افزایش جمعیت و نرخ متناهی افزایش جمعیت و بیشترین طول مدت زمان دو برابر شدن جمعیت را داشت که به دلیل پایین بودن زادآوری شته روی این رقم بود.