چکیده: پژوهش حاضر به منظور بررسی و ارزیابی مدیریت تلفیقی تغذیه بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم به-صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در استان مازندران (دشت ناز) در سال زراعی 1396 - 1395 بر روی رقمN-87-20 (احسان) در سه تکرار اجراء و توسط آزمون LSD بررسی گردید. فاکتور اصلی شامل دو سطح 1- مصرف کودالی قبل از کاشت 2- عدم مصرف کودآلی، فاکتور فرعی شامل 9 تیمار1- شاهد(بدون مصرف کود) 2- مصرف فسفر برآساس آزمون خاک 3- مصرف کود شیمیایی بر عرف زارع (اوره 350 کیلوگرم در هکتار، سوپر فسفات تریپل 125 کیلوگرم در هکتار و 300 کیلو گرم سولفات پتاسیم) 4- تلقیح بذر با سودموناس فلورسنس (کود زیستی حل کننده فسفر خاک) 5- تلقیح بذر + مصرف فسفر 25 درصد کمتر از آزمون خاک 6- تیمار 5 + محلولپاشی با نیتروژن (نیترو ماک) 7- تیمار 5 + محلولپاشی با پتاس (پتاس ماک) 8- تیمار 5 + محلولپاشی با پتاس (پتاس ماک) و نیتروژن (نیترو ماک) 9- تیمار 5 + نیتروژن و پتاس و فسفر(بالانس ماک) بوده است. نتایج نشان داد مصرف نیتروژن و کودآلی تأثیر مثبت و معنی داری بر بیشتر صفات مورد بررسی داشته است. تلقیح بذر باکتری سودوموناس فلورسنس همراه با عوامل مدیریت تغذیه ای باعث افزایش صفات مورد مطالعه در مقایسه با کاربرد جداگانه کود سوپر فسفات تریپل گردید. بیشترین تعداد پنجه مربوط به تیمار مصرف کودالی + تلقیح بذر + مصرف کود فسفر بود و همچنین بیشترین میزان شاخص سطح برگ به ترتیب مربوط به تیمار 8 و عدم مصرف کودالی و کود شیمیایی است. بیشترین میزان پتاس و فسفر برگ مربوط به تیمار 9 می باشد. میزان عملکرد دانه در تیمار مدیریت تلفیقی با 62 درصد افزایش نسبت به تیمار شاهد به میزان 8936 کیلوگرم در هکتار بوده است.