چکیده: وقوع خشکسالی های متوالی و افزایش برداشت از منابع آب زیرزمینی دشت دامغان از عوامل اصلی افت سطح آب زیرزمینی محسوب میشوند. به همین دلیل ضروری است که مدیریت بهره برداری و حفاظت از منابع آب‌ زیرزمینی به عنوان یک اصل در برنامه ریزی های منابع آب مورد توجه قرارگیرد. در این تحقیق شبیه‌سازی سفره آب زیرزمینی دشت دامغان در حالت پایدار و ناپایدار با استفاده از مدل GMS7.1 و کد کامپیوتری MODFLOW به روش تفاضل محدود انجام گرفت. دشت دامغان دارای مساحتی معادل 1173/54 کیلومترمربع است و در دامنه جنوبی سلسله جبال البرز قرار گرفته است. بررسی هیدروگراف دشت دامغان در دوره 1392-1373 نشان داد که افت متوسط سالیانه سطح آب زیرزمینی 0/53 متر بوده و از دشت‌های ممنوعه می‌باشد. با توجه به آمار40 حلقه چاه مشاهداتی و مقایسه سطح آب محاسباتی مدل و مشاهداتی، پارامترهایی نظیر ضریب هدایت هیدرولیکی در حالت پایدار و ضریب ذخیره آبخوان در حالت ناپایدار، که دارای عدم قطعیت بیشتری بودند، بهینه گردیدند. بر‌اساس شاخص‌های مهم آماری، نتایج مربوط به واسنجی و صحت‌ سنجی مدل نشان داد که همبستگی بالایی ( 0/98=R2) بین مقادیر شبیه‌سازی شده مدل و مقادیر اندازه‌گیری وجود دارد. به‌منظور پیشبینی سطح آب زیرزمینی در سالهای آینده، 4 سناریوی خشکسالی، ادامه روند فعلی، ترسالی 1/5 برابر و ترسالی 2 برابر متوسط بارش، برای دشت تعریف گردید. نتایج نشان داد که در طی فروردین 1393 تا اسفند 1397 در صورت ادامه روند فعلی بارش، سطح آب زیرزمینی به اندازه 2/9 متر دچار افت خواهد شد. و بر اساس این مقدار افت، 240 میلیون متر مکعب آب از منابع دشت کاسته خواهد شد، همچنین درصورت به وقوع پیوستن سناریوی خشکسالی مقدار افت دشت 3/13 متر خواهد بود که کسری مخزن معادل 260 میلیون متر مکعب را به دنبال خواهد داشت. نتیجه دیگر تحقیق نشان داد که در 15 درصد دشت دامغان پدیده نشست زمین صورت گرفته است.