چکیده: در این مطالعه اثرات تنظیم کننده‌های رشد گیاهی بر ریزازدیادی چند رقم زردآلو ایرانی به منظور دستیابی به ظرفیت بالای تکثیر از طریق کشت بافت مورد بررسی قرار گرفت. مواد گیاهی از ارقام زردآلوی جعفری، قوامی، رجبعلی و خیوه‌ای در دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهرود تهیه شد. گره‌ها پس از استریل سطحی با کلرید جیوه و اسید سیتریک در محیط کشت MS و WPMدر دو فصل زمستان و بهار مستقر شدند. نتایج حاصل از استفاده دو محیط مختلف تفاوت معنی‌داری را در جوانه‌زنی زردآلو نشان نداد، بیشترین درصد جوانه‌زنی جوانه‌های خفته در رقم رجبعلی در فصل زمستان در حالت فلس‌برداری به‌طور میانگین 77/62 درصد و در فصل بهار به میزان 66/76 درصد مشاهده شد. پرآوری ریزنمونه‌های جوانه‌زده در محیط WPM با سه غلظت (5/0، 1و2) میلی‌گرم در لیتر BAP و IBA با غلظت 05/0 میلی‌گرم در لیتر در چند رقم زردآلو صورت گرفت. بیشترین تعداد شاخه در غلظت یک میلی‌گرم در لیتر در رقم رجبعلی و بیشترین طول شاخه در غلظت دو میلی‌گرم در لیتر در رقم جعفری مشاهده شد. به منظور ریشه‌زایی شاخه‌های پرآوری شده سه غلظت (5/0، 1 و2) میلی‌گرم در لیتر IBA مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش ریشه‌دهی موفقیت آمیز نبود و ریزنمونه‌ها از بین رفتند.