چکیده: معدن زغال سنگ طزره در شمال شرق دامغان واقع شده است. حفاری جهت برداشت زغال سنگ در داخل سازند شمشک و در زیر سطح آب زیرزمینی انجام می گردد. با توجه به حفاری در زیر سطح آب زیرزمینی، مدیریت این آب ها در راستای افزایش پتانسیل برداشت ماده معدنی حائز اهمیت است. مهمترین و اولین مرحله در مدیریت این آب ها، مطالعه هیدروژئولوژی منطقه و تعیین منشا آن ها می باشد. همچنین با توجه به عبور این آب ها از سازندهای مختلف بخصوص سازند شیلی شمشک و تخلیه آن ها در بیرون محدوده معدن، مسئله ایجاد و پتانسیل آلودگی این آب ها نیز مطرح می باشد. برای انجام این تحقیق و با توجه به وسعت منطقه تعداد 5 نمونه آب زیرزمینی از محلهای خروجی در تونل های مختلف محدوده معدن طزره جهت تعیین غلظت یون های اصلی، فلزات سنگین و مقادیر ایزوتوپی پایدار برداشت شده است. مقدار هدایت الکتریکی در منطقه بین 1800 تا 2800 میکروزیمنس بر سانتی متر متغییر می باشد. بطوری که آب های ورودی به تونل های بخش غربی دارای شوری بیشتری نسبت به شرقی می باشند. با توجه به اینکه مقدار شوری در هر دو بخش زیاد می باشد. با توجه به مسیر درزه و شکاف و دبی کم آب های ورودی به تونل ها و همچنین وجود لایه های تبخیری در سازندهای شمشک، بالا بودن مقدار هدایت الکتریکی قابل انتظار می باشد. تقریباً در تمامی نمونه ها تیپ غالب کلروره-سدیک می باشند. منشأ اولیه آب زیرزمینی منطقه مورد مطالعه، عمدتأ بارش محلی با منشأ مدیترانه ای است. داده های منابع آب مورد مطالعه عمدتأ نسبت به باران های منطقه سبک تر بوده و رفتاری مشابه با نمونه های برف دارند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که تغذیه در این منطقه عمدتأ بصورت برف صورت می گیرد. تقریبا تمامی یون ها دارای منشا یکسان بوده و تحت تاثیر منشاٌ زمین زاد قرار گرفته اند. براساس مقادیر درجه آلودگی، همه نمونه های آب از لحاظ محتوای فلزات بالقوه سمی، در مرتبه آلودگی متوسط قرار می گیرند. :