چکیده: منطقه مورد مطالعه در منطقه اینچه در شمال شهرستان آق قلا واقع در شمال استان گلستان قرار دارد. این منطقه مابین گرگان رود از جنوب و اترک از شمال و از شرق ارتفاعات آق بند داغ تا سواحل دریای خزر در غرب واقع شده است. در این تحقیق، منشا آب و شوری سفره عمیق و تحت فشار منطقه اینچه واقع در سازندهای آپشرون و آگچاگیل با استفاده از روش های هیدروژئولوژی، هیدروشیمی و ایزوتوپی بررسی شده است. بدین منظور از 14 حلقه چاه ژرف با عمق متوسط 800 تا 1000 متری و تعداد 7 نمونه بارش از منطقه مورد مطالعه و همچنین از چاه تزریق پساب (Injection well) و گلفشان نفتلیچه (Geyser) و تالاب شیرین آلاگل در محدوده مورد مطالعه نمونه‌برداری صورت گرفته و پارامترهای مختلف شامل هدایت الکتریکی (EC)، pH، یون‌های اصلی، فلزات سنگین و ایزوتوپ‌های پایدار اندازه‌گیری گردیده است. تراز سطح آب در بخش شرقی از 28- متر زیر سطح دریا تا 37- متر در بخش غربی متغیر می باشد. جهت عمومی جریان آب در سفره عمیق تحت فشار از سمت شرق به سمت غرب بوده که همسو با جهت جریان آب سطحی و سفره آزاد کم عمق می باشد. با توجه به پمپاژ شورابه توسط تعدادی چاه، مخروط افتی بطور محلی در محدوده هر دو معدن ایجاد شده است. بطور کلی احتمالا میزان گرادیان در این منطقه بین 001/0 تا 005/0 متغیر می باشد. مقدار قابلیت انتقال در سفره عمیق منطقه مورد مطالعه حدود 10 متر مربع بر روز ، مقدار هدایت هیدرولیکی (K) در حدود 1/0 تا 5/0 متر بر روز و ضریب ذخیره بین 5-10 تا 7-10 متغیر می باشد. میزان pH نمونه ها در محدوده بین 7‏‏/6 تا 9/6 بوده که در رده خنثی قرار می گیرند. مقدار دمای شورابه ها در منطقه مورد مطالعه بین 30 تا 35 درجه سانتی گراد متغیر می باشد. بر اساس نقشه های هم ارزش هدایت الکتریکی مقدار هدایت الکتریکی سفره عمیق در محدوده مورد مورد مطالعه، حدود 122000 تا 149000 میکروزمنس بر سانتی متر برآورد شده است. نمایه‌های اشباع نمونه‌های شورابه نسبت به کلسیت و دولومیت اشباع تا فوق اشباع و نسبت به ژیپس و هالیت تحت اشباع می باشند. براساس داده های ایزوتوپی از بارش در محدوده مطالعاتی، خط بارش محلی بصورت δ2H=8* δ18O-1.5 و رابطه بارش-ارتفاع نیز بصورت δ18O=-0.07Elev.(m) –4/42 بدست آمده است. مقدار شیب خط بارش با شیب خط جهانی و مدیترانه برابر می باشد که دلیلی بر وجود شرایط یکسان زمان بارش بوده و حاکی از بارش در شرایط آب و هوایی مرطوب رخ داده است. با توجه به نزدیکی منطقه مورد مطالعه در نزدیکی دریای خزر، مقدار رطوبتی زیاد می باشد. مقدار d-excess در منطقه مورد مطالعه با خط آب جهانی و مدیترانه کاملا متفاوت بوده و کمتر است. تمامی نمونه‌های منطقه مورد مطالعه بجز گلفشان (Geyser) دارای منشا یکسان بوده و دارای تیپ کلروره – سدیک می باشند. نتایج هیدروشیمیایی-ایزوتوپی نشان می دهد منشا اصلی و اولیه ی سفره عمیق در منطقه مورد مطالعه، آب دریای قدیمی تبخیر شده در محیط لاگونی است که تقریبا با دیگر مخازن نفتی-گازی عمیق همچون کنگان و شانول و خانگیران منشا یکسانی را نشان می دهد. غلظت برخی از عناصر در طول زمان در طی فرایندهای ثانویه همچون تبادل یونی، فیلتر شدن غشایی و ... دچار تغییر شده است. نتایج به دست آماده از تفسیر نمونه برداشت شده از گلفشان (Geyser) نشان دهنده ی منشا انحلال نمک برای این نمونه می باشد. بنابرین عامل شور بودن نمونه آب زیرزمینی می تواند انحلال تبخیری ها و یا اختلاط باشد. سفره عمیق منطقه مورد مطالعه می تواند حاصل اختلاط بین یک شورابه با منشا آب دریای قدیمی تبخیر شده با آب جوی منطقه باشد.