چکیده: آنالیز حوضه رسوبی، ابزاری مفید برای بازسازی و مطالعه فرآیند هیدروکربن زایی سنگ منشأ است. هدف از انجام این مطالعه، مدل سازی ژئوشیمیایی و ارزیابی توان هیدروکربن زایی سازند پابده دریکی از میادین نفتی جنوب غرب ایران است.بدین منظور تعداد 47 نمونه از خرده های حفاری در هفت چاه در میدان واقع در این نواحی توسط دستگاه راک-اول 6 مورد آنالیز قرار گرفتند. هم چنین با مدل‌سازی یک بعدی تاریخچه‌های تدفین و حرارتی در سه چاه 1A، 2A و 3A در فروافتادگی دزفول جنوبی، تأثیرات متقابل رسوبگذاری، فرونشست و بالاآمدگی‌های حوضه رسوبی بر روی تغییرات درجه حرارت نسبت به عمق و زمان و در نتیجه بلوغ سازند پابده و زایش هیدروکربن از آن مورد بررسی قرار گرفته است. بررسی‌ها نشان دادند در این منطقه کروژن ها از نوع II ، III و III/II می باشند ولی اکثراً نابالغ اند و در مرحله دیاژنز قرار گرفته اند. پتانسیل هیدروکربن زایی 90 % نمونه ها در بخش متوسط تا عالی قرار دارند. رخساره های آلی این سازند در محدوده B، BC، C و CD می باشند. تنوع رخساره های آلی ناشی از تغییرات جانبی رخساره ها و تغییرات نسبی سطح آب دریا در زمان رسوبگذاری این سازند می باشند. سازند پابده در منطقه مورد مطالعه به سه زون ژئوشیمیایی قابل تقسیم می باشد. زون های بالایی و پایینی در زمان پسروی آب دریا با مقادیر TOC و HI پایین و کروژن نوع III ته نشست پیدا کرده اند. درحالی که زون میانی در زمان پیشروی آب دریا با مقادیر TOC و HI بالا و کروژن نوع II نهشته شده است. سازند پابده در منطقه مورد مطالعه به عنوان یک سنگ منشأ با پتانسیل هیدروکربن زایی خوب ولی نابالغ شناخته می شود و زون میانی این سازند می تواند به عنوان یک منبع هیدروکربنی غیرمتعارف در نظر گرفته شود. نتایج حاصل از بازسازی تاریخچه تدفین نشان می دهد حوضه رسوبی در زمان نهشته شدن سازند پابده از پالئوسن تا الیگوسن، سرعت فرونشست کمی داشته است. بیشترین نرخ فرونشست در میوسن میانی تا پسین رخ ‌داده که هم‌زمان با ته‌نشست سازند گچساران بوده است. سازند پابده در زمان پلیوسن در بیشترین عمق تدفین خود حدود 2074 تا 3220 متری قرارگرفته و بعدازاین زمان از پلیوسن میانی تا حال حاضر بالاآمدگی داشته که هم‌زمان با فاز اصلی چین‌خوردگی زاگرس بوده است. نتایج مدل سازی نشان می دهد سازند پابده از میوسن میانی در دمای بالاتر از C° 60 و در پلیوسن میانی در دمای حدود C°100 قرار داشته است. سازند پابده اگرچه از میوسن میانی تا پلیوسن میانی شرایط مناسب برای زایش هیدروکربن را داشته است اما به علت بالاآمدگی حوضه و عدم تداوم شرایط، در مدت‌ زمان زمین‌شناسی کوتاه، فرصت لازم جهت بلوغ کامل و تولید هیدروکربن را نداشته است. بر اساس مقدار پایین (%0/6>)، سازند پابده در منطقه مورد مطالعه در ابتدای پنجره نفتی قرار دارد و به علت عدم بلوغ حرارتی کافی به ‌عنوان یک سنگ منشأ با پتانسیل ولی نابالغ در نظر گرفته می‌شود.