چکیده: منطقه مورد مطالعه در استان هرمزگان و در پهنه زاگرس چین خورده واقع است و بخشی از سری هرمز می-باشد. واحد های سنگی منطقه شامل سری هرمز متشکل از توالی گدازه و توف های ریولیتی تا ریوداسیتی، شیل توفی، کریستال توف، شیل، ماسه سنگ، واحدهای غنی از آهن و آهن-آپاتیت و تبخیری ها (پرکامبرین بالایی- کامبرین پایینی) و توالی ماسه سنگ، مارن، مارن ماسه ای و آهک ماسه ای سازند آقاجاری (میوسن) می-باشد. مطالعات صحرایی، سنگ شناسی و کانی شناسی وجود دگرسانی های آرژیلیک، سیلیسی، سریسیتی، کربناتی و اکسید آهنی را نشان می دهند. کانه ها شامل مگنتیت، اولیژیست، هماتیت، گوتیت، لیمونیت و آپاتیت بوده و باطله ها شامل کوارتز، کلسیت، مسکوویت، ژاسپیلیت، انیدریت، ژیپس و هالیت می باشد. مهمترین ساخت و بافت کانه زایی به شکل های نواری، توده ای، دایک ، رگه–رگچه ای، انتشاری و برشی مشاهده می گردد. براساس مطالعات زمین شیمیایی، سنگ های آذرین منطقه بیشتر از نوع فلسیک بوده و دارای ماهیت کالک آلکالن تا کالک آلکالن درجه بالا و شوشونیتی و از نوع متاآلومین هستند، و از نظر موقعیت زمین ساختی در حوضه های ریفتی واقع در حاشیه فعال قاره گندوانا قرار می گیرند. کانه زایی آهن به دو صورت در این منطقه مشاهده می گردد، در حالت اول اکسیدهای آهن (اولیژیست و هماتیت) بصورت نوارهای متناوب با سیلیس های آهن دار (ژاسپیلیت) در شیل های توفی وجود دارد، که بیانگر رسوبی بودن آن ها می-باشد. در حالت دوم کانه های آهن به همراه آپاتیت بصورت های توده ای، دایک، رگه-رگچه ای و انتشاری در سنگ های ریوداسیتی و شیلی– توفی وجود دارند که حکایت از منشا ماگمایی–گرمابی آن ها می باشد. در کانه زایی حالت دوم بسته به درصد اکسید های آهن و آپاتیت می توان کانی سازی را در قالب 3 نوع کانسنگ آپاتیت- مگنتیت، مگنتیت- آپاتیت و آپاتیت تقسیم کرد که عیار عناصر کمیاب در کانسنگ نوع آپاتیتی قابل توجه (حدود 3 درصد) می باشد. در الگوی REE بهنجار شده به کندریت، غنی شدگی LREE>HREE، بی-هنجاری منفی مشخص Eu از ویژگی های شاخص کانسنگ های نوع آهن- آپاتیتی منطقه است. الگوی REE بهنجار شده به PAAS در کانسنگ های آهن نواری منطقه، غنی شدگی LREE>HREE، بی هنجاری مثبت مشخص Eu و بی هنجاری ضعیف منفی Ce را نشان می دهند. در رده بندی کانسارهای آهن بر اساس مقادیر عناصر Ni, V, Fe و Ti آهن های نواری منطقه هرمز در محدوده کانسارهای BIF قرار می گیرند. بررسی های میانبارهای سیال بر روی آپاتیت از کانسنگ های آهن- آپاتیت منطقه درجه حرارت همگن شدگی312.7 تا 565 (میانگین ºC 408.82) و شوری 87.14 تا 33.87 میانگین 22.98 درصد وزنی معادل نمک طعام را نشان می دهد. بر اساس دمای همگن شدن و شوری سیالات، کانی سازی آپاتیت در فشار 200 تا 700 بار قرار و دامنه عمقی 1 کیلومتر تا 2 کیلومتر، متوسط (1.5 کیلومتر) رخ داده است. بررسی های میانبارهای سیال بر روی کوارتز از کانسنگ های آهن نواری درجه حرارت همگن شدگی 180.7 تا 369.8 ( میانگین ºC 259) و شوری 2.24 تا 12.85(میانگین6.55) درصد وزنی معادل نمک طعام را نشان می دهد. در نهایت بر اساس شواهد زمین شناسی، کانی شناسی، زمین شیمیایی و حرارت سنجی میانبارهای سیال، کانسنگ های آهن نواری منطقه بیشترین شباهت را به کانسنگ های آهن نواری نوع آلگوما و کانسنگ های آهن – آپاتیت مشابه کانسنگ های نوع کایرونا می باشند.