چکیده: آب های آلوده به آرسنیک تهدیدی جدی برای سلامتی بشر می باشد. میلیون ها نفر در جهان در معرض آب های آلوده به آرسنیک با غلظت بیش از مقدار مجاز ppb10 برای مصرف شرب هستند، بنابراین حذف آرسنیک از آب های آلوده امری ضروری است. برای حذف آرسنیک از آب های آلوده روش های متعددی پیشنهاد شده است که از میان این روش ها، روش جذب سطحی به علت کارآرایی بالا و صرفه اقتصادی، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه از نانوذرات گل قرمز به‌عنوان یک جاذب برای حذف آرسنیک از محلول های آبی آلوده‌ استفاده شده است. پس از تهیه نانوذرات گل قرمز و خنثی سازی آن با اسید هیدروکلریدریک، خصوصیات فیزیکی و شیمیایی این جاذب با استفاده از روش های دستگاهی XRD،XRF ،SEM/EDX وFTIR مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان داد جاذب مورد استفاده، حاوی درصد بالایی از اکسیدهای آهن، آلومینیم، سیلیسیم و گروه های هیدروکسیل است که نقش بسزایی در افزایش جذب سطحی آرسنیک ایفا می کنند. سپس تأثیر مهم ترین پارامترهای موثر بر فرآیند جذب (شامل pH، زمان برهم-کنش، غلظت اولیه آرسنیک و مقدار جاذب) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان می دهد که مقدار جاذب 10 گرم، pHبرابر 6 و زمان تماس 60 دقیقه بهترین شرایط برای حذف آرسنیک از 100میلی لیتر محلول حاوی غلظت اولیه ppm 100 آرسنیک می باشد، به نحوی که در این شرایط 97.7 درصد آرسنیک از محلول های آبی قابل حذف است. بررسی ایزوترم های لانگ مویر، فرندلیش و تمکین نشان می دهد که فرآیند جذب با مدل فرندلیش مطابقت بیشتری دارد. هم چنین در مطالعه های سینتیک مشاهده می شود که معادله ی شبه مرتبه دوم بیش ترین مطابقت را با داده های تجربی دارد. بررسی اثر کاتیون های رقابتی بر راندمان حذف آرسنیک نشان داد که کاتیون های سدیم، پتاسیم، کلسیم و منیزیم در کاهش راندمان حذف آرسنیک تأثیر بسزایی ندارند. استفاده از نمونه آب طبیعی حاوی آرسنیک نیز نشان داد که نانوذرات گل قرمز خنثی شده با اسید هیدروکلریدریک برای حذف آرسنیک از آب های طبیعی آلوده به آرسنیک قابل استفاده است.