چکیده: کانسار آهن زردکوه در استان خراسان رضوی، 50 کیلومتری شمال غرب بردسکن و 31 کیلومتری شمال شرق روستای درونه واقع شده است. از نظر جایگاه زمین شناسی بخشی از شمال پهنه ساختاری ایران مرکزی و در منتهی الیه جنوب غربی زیرپهنه تکنار قرارگرفته است. قدیمی ترین واحد رخنمون یافته در منطقه سازند آذرآواری و دگرگون شده تکنار با سن پرکامبرین است. که با مرز گسلی در دو طرف سازند شیمیایی- تخریبی پادها به سن دونین زیرین قرار گرفته است. سازند پادها از: آهک، ماسه سنگ، شیل و آهک دولومیتی تشکیل شده است. ماده معدنی در بخش آهک دولومیتی سازند پادها به صورت لایه ای و عدسی هایی با گسترش جانبی محدود به صورت هم شیب و هم روند با آن تشکیل شده است. براساس مطالعات میکروسکوپی هماتیت، گوتیت، لیمونیت و به مقدار کمتر مگنتیت کانه های اصلی می باشند. پیریت و دانه های مشکوک به طلا کانه های فرعی هستند. باریت، کوارتز، کلسیت، آنکریت، دولومیت، مسکویت و ژیپس باطله های کانسار را تشکیل می دهند. مهمترین ساخت ها شامل: لایه ای، عدسی و رگه- رگچه ای و مهمترین بافت ها شامل: لامینه، پراکنده، حاشیه ای، جانشینی، تیغه ای، شکافه پرکن و کلوفرمی هستند. دگرسانی های موجود در منطقه شامل دگرسانی سیلیسی، کربناتی، دولومیتی و اکسیدهای آهن (هماتیتی شدن و لیمونیتی شدن) و سولفاتی شدن می باشند. در بررسی نمونه ها با روش ARS ، قسمت عمده کانی-های تشکیل دهنده بخش های کربناته کلسیت می باشد. مطالعات ژئوشیمیایی بر اساس نسبت های Al2O3 / SiO2،V/Ni ، Zn /Co ، تغییرات Cu, Co و Ni نسبت به تغییرات Mn و Fe و همچنین تغییرات عناصر نادر خاکی از جمله غنی شدگی LREE نسبت به HREE و آنومالی مثبت Eu همگی منشأ گرمابی را برای آهن نشان می دهند. در کانسار آهن زردکوه عناصر Al, Mo, Ni, P, V, Co, Ti و Cr رفتاری متفاوت با آهن دارند، به طوری که هر جا آهن افزایش یافته میزان این عناصر کاهش نشان می دهد. این در حالی است که عناصری همچون Mn, Sr, Mg, As، Cu و Ba رفتاری مشابه با آهن دارند که نشان دهنده هم منشأ بودن آنها با آهن می باشد. لذا، با توجه به ساخت لایه ای، هم شیب بودن پیکره های کانسنگ با سنگ های درونگیر، عدم پیروی از ساختارهای گسلی، ساخت و بافت و نتایج تحلیل های ژئوشیمیایی می توان گفت کانسار آهن زردکوه یک کانسار بروندمی- رسوبی می باشد.