چکیده: رودخانه چهل چای یکی از سرشاخه های رودخانه گرگانرود است. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی کیفیت هیدروشیمیایی آب، غلظت عناصر سنگین (Cu، Pb، Mn و Cr) و آلودگی بیولوژیکی این رودخانه است. در این مطالعه پس از بازدید صحرایی از منطقه و جمع آوری اطلاعات اولیه، 16 ایستگاه نمونه برداری در طول رودخانه انتخاب گردید. نتایج این بررسی نشان داد که، pH نمونه های آب مورد مطالعه از 98/7-9/6 تغییر می کند و در محدوده خنثی تا قلیایی قرار دارد. غلظت یون-های اصلی در طول رودخانه چهل چای تغییرات زیادی را نشان می دهند و در بالادست رودخانه بیشتر تحت تأثیر لیتولوژی غالب در منطقه، که عمدتاً ترکیبات آهکی و دولومیتی سازندهای روته، خوش ییلاق و چمن بید است، قرار گرفته و در پایین دست رودخانه نیز به علت عبور از محدوده شهری شهر مینودشت، متأثر از فعالیت های انسانزاد (فاضلاب های خانگی و رواناب های شهری) است. تیپ غالب آب رودخانه بی کربناته کلسیک بوده و به لحاظ سختی، 25% نمونه ها در رده سخت و 75% نمونه ها در رده بسیار سخت قرار می گیرند. آب رودخانه همچنین براساس نمودار ویلکاکس برای اهداف کشاورزی مناسب است. محاسبه شاخص اشباع شدگی برای نمونه های آب مورد مطالعه نشان داد که، اکثر نمونه ها نسبت به کانیهای کلسیت، آراگونیت و دولومیت فوق اشباع و نسبت به کانیهای سولفاته انیدریت، ژیپس و هالیت در حالت تحت اشباع قرار دارند. مطالعات بیولوژیکی آب رودخانه نیز نشان داد که همه نمونه های مورد مطالعه (به جز ایستگاه S1) نسبت به پارامترهای BOD و COD آلودگی نشان می دهند. بر اساس مطالعات میکروبی نیز مشخص شد که تمام نمونه-ها دارای درجاتی از آلودگی میکروبی هستند. بر طبق محاسبه شاخص های کیفیت NSFWQI و OWQI آشکار شد که همه نمونه ها در رده بد و خیلی بد قرار دارند. همچنین آب رودخانه چهل-چای نسبت به فلزات سرب، منگنز، کروم و مس دارای غلظتی پایین تر از حد مجاز تعیین شده توسط WHO بوده که عمدتاً تحت تأثیر فعالیت های انسانزاد قرار دارند.