پایان نامه > کتابخانه مرکزی دانشگاه صنعتی شاهرود > علوم زمین > مقطع کارشناسی ارشد > سال 1392
پدیدآورندگان:
علی همتی [پدیدآور اصلی]، محمود صادقیان[استاد راهنما]، مهدی رضایی رضایی کهخائی[استاد مشاور]
چکیده: توده های گرانیتوئیدی جنوب غرب میامی بخشی ازحاشیه شمالی زون ساختاری ایران مرکزی هستند. شواهد صحرایی و مطالعات پتروگرافی نشان می دهد که طیف ترکیبی این گرانیتوئیدها شامل گرانودیوریت،گرانیت، آلکالی فلدسپار گرانیت و لوکو گرانیت می باشد. با توجه به مطالعات پتروگرافی صورت گرفته بیوتیت، پلاژیوکلاز، ارتوکلاز، کوارتز کانیهای اصلی و آپاتیت، اسفن و زیرکن کانیهای فرعی این گرانیتوئیدها می باشند. در این منطقه و منطقه مجاور با تاریخچه زمین شناسی مشابه نظیر بند هزارچاه توده های گرانیتوئیدی با یک توالی رسوبی- تخریبی ضخیم با ماهیت عمدتاً کنگلومرائی پوشیده شده اند. این توالی رسوبی- تخریبی در بخش قاعده ای حاوی میان لایه هایی از شیلهای دارای فسیلهای گیاهی و آهک های ماسه ای آمونیت دار می باشد که معرف سن اواخر تریاس- ژوراسیک زیرین برای این توالی می باشد. بخش کنگلومرایی غالباً از قلوه های گرانیتی تشکیل شده که از توده های گرانیتوئیدی نامبرده منشأ گرفته اند. از آنجایی که این توده های گرانیتوئیدی توسط این توالی پوشیده شده اند و با توجه به تعیین سن هایی که اخیراً بر روی این توده ها انجام شده است (ژوراسیک میانی)، سن آنها قدیمی تر از ژوراسیک است و سن مطرح شده برای آنها نادرست می باشد. این توده ها توسط دو سری دایک میکرودیوریتی- میکروگابرویی با دامنه سنی اواخر نئوپروتروزوئیک- اوایل کامبرین و ژوراسیک میانی قطع شده اند. دایک های قدیمی تر بشدت دگرشکل و دگرسان شده اند در حالیکه دایک های جوانتر عمدتاً فاقد دگرشکلی هستند و بندرت دگرسان شده اند . ناهنجاریهای منفی Ti، P، Nb و غنی بودن نمونه ها از عناصر نادر خاکی سبک و عناصر ناسازگاری نظیر Rb، Th و U و همچنین فراوانی بیوتیت در سنگ های گرانیتوئیدی نشان می دهد که این سنگها از ذوب بخشی متاپلیت ها و متاپسامیت ها حاصل شده اند و دارای ماهیت پرآلومین پتاسیم بالا می باشند و در زمره گرانیت های نوع S قرار می گیرند. این توده-های نفوذی در یک جایگاه تکتونیکی نظیر منشورهای بهم افزوده قدیمی واقع در محل برخورد خرده قاره های قدیمی تشکیل شده اند. این توده های گرانیتوئیدی در پی جایگزینی توده های مذاب با ترکیب آندزیتی- بازالتی در درون سنگهای دگرگونی (باطیف ترکیبی میکاشیست تا گنایس های گارنت دار) و پیامدهای گرمایی آنها (آناتکسی) در محدوده زمانی حدود 540 میلیون سال پیش تشکیل شده اند. این دامنه سنی بر اساس تعیین سن های اورانیم- سرب صورت گرفته بر روی توده های نفوذی با سرگذشت زمین شناسی مشابه در منطقه بند هزارچاه و دلبر استوار می باشد.
کلید واژه ها (نمایه ها):
#جنوب غرب میامی #بند هزار چاه #گرانیتوئید #جایگاه چینه شناسی #پتروگرافی دانلود نسخه تمام متن (رایگان)
محل نگهداری: کتابخانه مرکزی دانشگاه صنعتی شاهرودیادداشت: حقوق مادی و معنوی متعلق به دانشگاه صنعتی شاهرود می باشد.
تعداد بازدید کننده: