چکیده: کانسار مس کلواری در 60 کیلومتری شمال شهرستان شهربابک (استان کرمان) واقع شده است. از نظر زمین ساختی این منطقه جزئی از واحد ساختمانی ایران مرکزی است که بطور ویژه در قسمت جنوبی کمربند آتشفشانی نفوذی ارومیه- دختر قرار دارد. سنگ های آذرین میزبان کانه زایی در این منطقه را می توان در دو گروه: 1- گدازه های آتشفشانی و آذرآواری به سن ائوسن و 2-توده های نفوذی نیمه عمیق پورفیری و دایک های مرتبط با آنها به سن الیگومیوسن، تقسیم نمود. مهمترین کانی های تشکیل دهنده ی کانسار شامل دو گروه کانی های بخش اکسیدی و سولفیدی م باشند که کانی های مالاکیت، آزوریت، هماتیت، گوتیت و لیمونیت در بخش اکسیدی بصورت پرکننده حفرات و شکستگی ها و پیریت، کالکوپیریت، بورنیت، کالکوسیت و کوولیت و در بخش سولفیدی بصورت دانه پراکنده و گاهاً رگه-رگچه ای مشاهده می شوند. دگرسانی هایی که درکانسارکلواری مشاهده می شوند شامل؛ دگرسانی های پتاسیک، فیلیک، آرژیلیک و پروپیلیتیک هستند. بر اساس نمودارهای ژئوشیمیایی سنگ های آتشفشانی میزبان کانه زایی عمدتاً در گستره بازالت، تراکی بازالت، بازالت و تراکی آندزیت و سنگ های نفوذی در محدوده ی گرانیت تا گرانودیوریت قرار می گیرند. ماهیت شیمیایی سنگ های آذرین درونی در محدوده کالک آلکالن قرار می گیرند. همچنین با توجه به نمودار تمایز محیط تکتونیکی همه نمونه های مورد مطالعه در محدوده مربوط به کمان های آتشفشانی قرار می گیرند. مطابق نمودار همبستگی عناصر (پیرسون)، عنصر مس با عناصر سرب، نقره، مولیبدن و آهن همبستگی مثبت و با روی همبستگی منفی دارد. با توجه به نمودار فراوانی عناصر، مقدار مس و مولیبدن بترتیب 0/6 و 0/0026 درصد و نقره 2/7 ppm است. دامنه تغییرات عیار مس از 0/2 تا1/6 درصد، مولیبدن از 2/09 تا 94/40 ppm و نقره از 0/09 تا 11/60 ppm تعیین شد. سنگ های منطقه ی مورد مطالعه در یک محیط قوس فعال قاره ای تشکیل شده اند. مدل کانسار، کانسار پورفیری نوع مونزونیتی تشخیص داده شده است. بیشترین تمرکز کانه ها در دایک های دیوریتی بوده و به صورت پراکنده در سنگ های اطراف به واسطه ی نفوذ سیالات به داخل آنها نیز مشاهده می شود. دایک های متعدد سیلیسی در منطقه مشاهده می شود که در مرز آنها با توده ی معدنی کانی های آزوریت و مالاکیت در سطح تشکیل شده اند