چکیده: کوه های کارستی شاهو در جنوب استان کردستان و شمال استان کرمانشاه واقع شده اند. این کوه ها با داشتن سنگ مخزن مناسب آهکی و میزان بارندگی نسبتاً بالا شرایط مساعدی را برای توسعه کارست در این ناحیه از زاگرس مرتفع فراهم نمود اند. در این تحقیق سعی شده است ضمن مطالعه خصوصیات هیدروژئولوژیکی و هیدروژئوشیمیایی چشمه های تلوکسان، قلوز و روانسر، خصوصیات ساختاری حاکم بر حوضه آبگیر چشمه های روانسر، شیخ علاالدین، سرحوض و تلوکسان و تأثیر این خصوصیات بر جریان آب زیرزمینی مورد بررسی قرار گیرد. بر اساس نتایج بدست آمده، تغییرپذیری پارامترهای فیزیکی و شیمیایی به ویژه دبی چشمه ها بسیار بالا می باشد به این ترتیب که ضریب تغییرات دبی چشمه های تلوکسان، قلوز و روانسر به ترتیب 88/34، 6/54 و 5/122 درصد می باشد. این نتایج بیانگر این است که سیستم غالب از نوع مجرایی است. همچنین مطالعات توأم هیدروژئولوژیکی و ساختاری هر دو مؤید این نکته هستند که میزان توسعه یافتگی کارست در حوضه آبگیر چشمه روانسر کمتر از دیگر چشمه های مطالعه شده می باشد و توسعه کارست در این چشمه در امتداد ساخت های تکتونیکی عمده صورت گرفته است. نتایج حاصله از مطالعه شکستگی ها منطقه نشان می دهد که در تمامی موارد میزان میانگین بازشدگی دهانه درزه ها بالاتر از 30 میلی متر می باشد که بیانگر نقش بارز درزه ها در نفوذ آب به درون آبخوان کارستی می باشد. به علاوه میانگین طول شکستگی های پیمایش شده در بیشتر موارد بیش از 40 متر بوده که در هدایت آب درون سفره کارستی بسیار مهم می باشد.