چکیده: در بخش اول این رساله، ابتدا نانوذرات اکسید روی به روش سل ژل سنتز و مشخصه یابی شد. سپس میزان تخریب دو داروی آتنولول و سیپروفلوکساسین از محلول های آبی تک جزئی با فرآیند فتولیز با لامپ UV 9 وات، فرآیند جذب با نانوذرات اکسید روی و فرآیند اکسیداسیون بوسیله ی اکسید روی تحت تابش امواج UV بررسی شد. جهت بهره گرفتن از بیشترین میزان تابش، لامپ درون محلول آزمایش قرار داده شد و اثر متغیرهای آزمایشگاهی مختلف مانند pH محلول، غلظت اولیه ترکیبات، غلظت فتوکاتالیست، دور هم زدن محلول، اتمسفر محلول و اثر مزاحمت یون ها مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصل از مطالعات سینتیکی در شرایط بهینه، سینتیک شبه مرتبه اول را نشان دادند. در قسمت بعدی این رساله، مواد معدنی دیاتومیت و پرلیت برای حذف دو ترکیب دارویی از محلول آبی آن ها استفاده شد. روش های مشخصه یابی نشان دادند که ذرات نانودیاتومیت به صورت ریز وکروی و ذرات نانوپرلیت به صورت دانه ای و اندازه ذرات در حد نانو بوده، از نظر کاهش مساحت ویژه و تخلخل، ترتیب نانودیاتومیت، نانوپرلیت، دیاتومیت خام و پرلیت خام را می توان در نظر گرفت. بررسی تأثیر پارامترهای مختلف نشان داد که نانوجاذب-های مورد بررسی، کارایی مناسب برای جذب ترکیبات مذکور را داشته و کارایی جذب نانودیاتومیت از نانوپرلیت بیشتر بود. مطالعات ترمودینامیکی، ایزوترمی و سینتیکی نشان داد که فرآیند جذب از ایزوترم لانگمویر و سینتیک شبه مرتبه دوم تبعیت می کند. در مرحله بعد تاثیر پارامترهای نسبت وزنی NH4Cl، درجه حرارت کوره و زمان لازم برای اصلاح نانوذرات طبیعی دیاتومیت و پرلیت به وسیله ی NH4Cl بررسی شد. با توجه به افزایش سطح ویژه و تخلخل جاذب ها پس از اصلاح، مجدد تأثیر پارامترهای مذکور بر میزان جذب بررسی گردید و نتایج موید افزایش راندمان جذب بود.