چکیده: بعضی از داروهای ایمینی به ناحیه‌ی اتصال لیگاند (LBD)گیرنده‌ی استروژن آلفا متصل می‌شوند. از طرف دیگر بررسی قدرت اتصال دارو مهم می‌باشد چون باعث تغییر صورت‌بندی در گیرنده‌ی استروژن می‌شود. لذا ما از روش محاسباتی اونیوم (ONIOM) برای به دست آوردن انرژی اتصال دارو استفاده کردیم. در این مطالعه روش اونیوم سه لایه (M06-2X/6-31+G* :PM6 :Amber) برای بررسی اتصال دارو مورد استفاده قرار گرفت. مدل‌های اولیه، توسط سایت‌های به‌دست‌ آمده از سرور Hot spot wizard ساخته شد و قسمت ابتدا و انتهای اسیدآمینه‌های این مدل‌ها توسط عامل‌های شیمیایی مناسب بسته شد. مقادیر انرژی اتصال نشان می‌دهد که قوی‌ترین اتصال مربوط به داروی 4,4'- ((o-tolylimino)methylene)diphenol و ضعیف‌ترین اتصال مربوط به داروی 4,4'- (((2-chlorophenyl)imino)methylene)diphenol می‌باشد. همچنین در این تحقیق مشخص شد که انرژی اتصال وابسته به گروه‌های استخلافی داروهای مورد بررسی می‌باشد. علاوه بر این انرژی برهم‌کنش بین دارو و اسیدآمینه های اطرافش توسط روش B3LYP/6-31G* محاسبه شد. گروه های الکترون دهنده باعث افزایش رزونانس در ساختار دارو شده و چرخش مولکول را جهت ایجاد پیوند هیدروژنی مناسب مشکل می کنند. داده‌های انرژی برهم‌کنش نشان داد که قدرت اتصال دارو، وابسته به پیوند هیدروژنی بین باقیمانده‌های GLu353، Arg394و Thr347و همچنین برهم‌کنش آبگریز با سایر باقیمانده‌های تشخیص داده شده توسط سرور Hotspot Wizardمی‌باشد.