چکیده: امروزه فرآیند های شیمی سبز به دلیل افزایش توجه به مسایل زیست محیطی مورد توجه قرار دارد. جایگزینی کاتالیزورهای همگن متداول با انواع کاتالیزورهای ناهمگن آن، اهمیت زیادی دارد. هتروپلی-اسیدها گروهی از پلی اکسومتال ها هستند که کاربرد های گسترده ای دارند. به دلیل این که خواص کاهشی و اسیدی پلی اکسومتال ها به وسیله ی سطوح اتمی و مولکولی قابل کنترل است، این مواد کاتالیزورهای مهمی به شمار می آیند. مساحت سطح کم هتروپلی اسید ها (m2/g 5-1)، بزرگ ترین محدودیت آن ها در سیستم های کاتالیزوری می باشد. بنابراین نشاندن هتروپلی اسید ها روی بسترهای جامد، با افزایش مساحت سطح موثر آن ها، کارایی کاتالیزوری این ترکیبات را در سیستم های کاتالیزوری افزایش می دهد. در این پژوهش نانوبوهمیت با مساحت سطح بالا (m2/g 326) و دارا بودن گروه های هیدروکسیل سطحی فراوان، به عنوان بستر کاتالیزوری به کار گرفته شد و با لیگاند تری متوکسی سیلیل-پروپیل آمین، آمین دار گردید (AFNB). در ادامه دو هتروپلی اسید کگین بر بستر بوهمیت آمین دار نشانده شده و کاتالیزورهای ناهمگن HPA/AFNB، تهیه شد. کاتالیزورهای تهیه شده با به کارگیری روش های طیف سنجی ارتعاشی، UV-Vis و ICP مورد بررسی قرار گرفت. این کاتالیزورها در واکنش اپوکسایش کاتالیزوری آلکن های مختلف به کار گرفته شد و پارامترهای موثر بر واکنش بهینه گردید. بازده واکنش ها نیز با دستگاه کروماتوگرافی گازی بررسی شد. برای اپوکسایش 0/5 میلی مول سیکلواکتن، با کاتالیزورهای ناهمگن PMo/AFNB و PW/AFNB، مقدار 20 میلی گرم کاتالیزور، 1/12 میلی مول اکسنده ترشیوبوتیل هیدروژن پراکسید و 2 میلی لیتر حلال تتراکلرید کربن، در دمای جوش حلال به عنوان شرایط بهینه انتخاب شد. بالاترین بازده برای کاتالیزور PMo/AFNB، پس از گذشت 60 دقیقه و برای کاتالیزور PW/AFNB، پس از گذشت 180 دقیقه به دست آمد. این کاتالیزورها 4 بار بازیافت و دوباره به کار گرفته شدند.