چکیده: دی‌کالکوژن‌های دوبعدی عناصر واسطه (2D TMD)، یک گروه از مواد با فرمول عمومی MX2 می باشند که شامل بیش از 40 ترکیب هستند. ، ترکیبات MX2 در فرم حجیم ساختارهای لایه ای دارند (جامدات واندروالسی) که در آن ها پیوندهای لایه ای محکم و پیوندهای بین لایه ای ضعیف است. پس از سنتز موفقیت آمیز گرافن، تحقیقات گسترده ای در زمینه ی مواد دو بعدی انجام گرفت. در این پایان‌نامه اکسید گرافن، اکسید گرافن کاهش یافته حرارتی، اکسید گرافن کاهش یافته شیمیایی و نانوکامپوزیت اکسید گرافن کاهش یافته با سولفید مولیبدن سنتز و مشخصه یابی شدند و خواص حسگری گازی آن ها مورد بررسی قرار گرفت. ویژگی های ساختاری، ترکیب عنصری، ریخت شناسی سطحی نمونه های سنتز شده به ترتیب با روش های آنالیز XRD، FT-IR، RAMAN، EDAX، FE-SEMو UV-Vis مورد مطالعه قرار گرفت. در این پژوهش با استفاده از پودر گرافیت و پتاسیم پرمنگنات (KMnO4) اکسید گرافن (GO) به روش شیمیایی هامرز بهبود یافته تولید شد. اکسیدگرافن از شکستن پیوندهای ضعیف واندروالسی بین لایه های دو بعدی گرافیت حاصل می شود. در این فرآیند گروه های عاملی بین صفحات ایجاد می شوند. برای کاهش اکسید گرافن از کاهش حرارتی در دو دمای 300 و °900C و کاهش شیمیایی استفاده شد. در نهایت نمونه کاهش یافته با روش حرارتی با استفاده از روش مایکروویو بهبود داده شد. همچنین کامپوزیت اکسید گرافن کاهش یافته با سولفید مولیبدن با استفاده از روش هیدرترمال تهیه شد. در آنالیز رامان تغییرات نسبت شدت پیک های دوقلو RGO نسبت به GO نشان دهنده ی کاهش موفقیت آمیز و عالی این روش است. نتایج طیف سنج مادون قرمز نشان دهنده ی کاهش شدت قله های گروه های اکسیژن دار و انجام فرآیند اکسایش است. تصاویر میکروسکوپی نمونه ها نیز ساختاری دو بعدی از ورقه های مچاله شده RGO و نانوگل های دی سولفید مولیبدن را نشان می-دهد. حسگری کامپوزیت سنتز شده در دمای اتاق و °C100 نسبت به حسگری اکسید گرافن کاهش یافته حساسیت بهتری از خود نشان داد.