چکیده: هدف اصلی این پایان نامه بررسی اثر پراکندگی جوی آلاینده های پرتوزا ناشی از عملکرد عادی و وقوع حادثه در نیروگاه ارمنستان بر روی مردم و محیط زیست کشور ایران است. بخش اصلی محاسبات شامل محاسبه ی غلظت آلاینده های پرتوزا در این دو حالت و در نهایت محاسبات دز است. همچنین برای بررسی شرایط جوی منطقه ی مورد بررسی، از مسیریابی استفاده شد. در این پایان نامه، ابتدا غلظت آلاینده ها در حالت عادی عملکرد نیروگاه هسته ای ارمنستان در سطح زمین و ارتفاع 5/1 متری طی سال 2008 بررسی و محاسبات دز سالانه خارجی انجام شد. محاسبات دز سالانه برای یک فرد نماینده نشان می دهد، که مقدار دز خارجی سالانه ی دریافتی بسیار کم تر از حد مجاز mSv 1 توصیه شده در پروتکل ICRP 103 است. برای بررسی پراکندگی جوی آلاینده های پرتوزای خروجی طی حادثه در نیروگاه هسته ای ارمنستان دو مرحله شبیه سازی صورت گرفت. ابتدا با استفاده از کد HYSPLITمسیر آلاینده ها طی یک دوره ی 10 ساله مورد ارزیابی قرار گرفت، بر این اساس 9 حادثه ی فرضی انتخاب و غلظت آلاینده های 131I و 137Cs برای این 9 مورد محاسبه گردید. پس از انتخاب روزهای 7 و 8 سپتامبر 2011 به عنوان حادثه ی فرضی، غلظت 5 نوع هسته ی پرتوزا محاسبه گردید و محاسبات دز خارجی سالانه انجام شد. در صورت بروز این حادثه، مناطق شمال غربی کشور ایران پرتوگیری بیش تری نسبت به مناطق دیگر کشور دارند. شهر پارس آباد یکی از مناطق ایران است که در آن نسبت به سایر نقاط شمال غرب کشور فرد نماینده دز سالانه ی خارجی بیش تری دریافت می کند. مقدار دز سالانه ی خارجی دریافتی در حالت حادثه کم تر از حد مجاز mSv 1 توصیه شده در پروتکل ICRP 103 است.