چکیده: مکالمه یک نوع ارتباط دو طرفه بین دو انسان است. از نظر متخصصین روان‌شناختی مکالمه ی صحیح دارای ویژگی هایی است که یکی از آن‌ها انسجام می باشد. انسجام در مکالمه به معنای حفظ مسیر، عدم شکاف و تغییرات ناگهانی موضوع مکالمه است. تغییر موضوع در یک مکالمه ی منسجم به‌صورت روان و مرتبط با موضوع های گذشته اتفاق می افتد. یک مکالمه می تواند بین انسان و سیستم برقرار شود، مانند سیستم های گفتگو و پرسش و پاسخ تعاملی. به منظور افزایش کارایی و محبوبیت سیستم های گفتگو، طراحی این سیستم ها باید به‌گونه‌ای باشد که معیارهای مکالمه ی صحیح بین دو انسان، در آن‌ها رعایت شود. درواقع سیستم های گفتگو باید مانند یک انسان خبره پاسخ دهند. مکالمه ی صحیح بین دو انسان دارای ویژگی هایی است که رعایت آن‌ها در سیستم های گفتگو، می تواند انسجام را افزایش دهد. ویژگی ها از طریق مقایسه ی مکالمه های منسجم و غیر منسجم قابل شناسایی هستند. با شناخت ویژگی در مکالمه های منسجم و غیر منسجم، می توان میزان انسجام یک مکالمه را اندازه-گیری کرد. تاکنون در سیستم‌های مکالمه‌ای ساخته شده، ذکر شده انسجام در آن‌ها رعایت شده است. طراحان این سیستم ها از نظرات انسان برای بررسی میزان رعایت انسجام در مکالمه‌ها استفاده کرده‌اند. استفاده از نظر انسان مفید است، اما انسان نمی تواند با یک نظر یکسان به سیستم ها امتیاز بدهد. تاکنون سیستم خودکاری طراحی نشده است که بتواند با یک نظر یکسان به مکالمه ها امتیاز بدهد. در این پژوهش با بررسی مکالمه های منسجم و غیر منسجم تولید شده توسط انسان، ویژگی هایی برای ارزیابی میزان انسجام مکالمه پیشنهاد شده است. ویژگی ها به دو دسته تکرار و همنشینی کلمه های کلیدی تقسیم شده اند. هر دسته از ویژگی های معرفی شده روی مجموعه مکالمه ها مورد آزمون قرار گرفته اند. معیار اندازه‌گیریf حاصل از دسته بندی مکالمه ها با ویژگی های مربوط به تکرار کلمه های کلیدی با ماشین بردار پشتیبان %62/8 می باشد. ترکیب تکرار و همنشینی کلمه های کلیدی معیار اندازه‌گیری f را به %64 رسانده است.