چکیده: تاریخ برپایی نمایشگاه های جهانی، شاهد تحولات و پیشرفت های جهان در زمینه های گوناگون ازجمله معماری بوده است. در این سیر تاریخی، رویکردهای طراحی معماری، تغییرات بنیادین به خود دیده اند و کشورها، اهداف و راهبردهای گوناگونی را تجربه نموده اند. عرصه بین المللی نمایشگاه جهانی در زمان های مختلف، برای کشورها موقعیت هایی را فراهم نموده تا انتخاب کنند که چه تصویری از خود را می خواهند ارائه دهند. در این راستا، پایان نامه حاضر در قالب پژوهش کیفی، به روش تحلیلی-تبیینی و با مطالعات کتابخانه ای، با بررسی تحولات نمایشگاه های جهانی، رویکردهای طراحی معماری در غرفه های کشور ژاپن در طول تاریخ برپایی این رویداد را تبیین می نماید. بر این اساس، رویکردهای به کار رفته در معماری غرفه های کشور ژاپن در ارتباط با معماری غرفه های سایر کشورها و رویکردهای حاکم بر نمایشگاه های جهانی بررسی و موقعیت معماری این کشور در این عرصه موردسنجش قرار می گیرد. پژوهش در حوزه طراحی معماری غرفه های کشور ژاپن، از این نظر اهمیت دارد که علاوه بر مطالعه نحوه مشارکت یک کشور مطرح و تأثیرگذار در تحولات نمایشگاه جهانی و ایجاد یک زمینه پژوهشی برای تقویت، پرورش و گسترش دانش طراحی معماری در زمینه این رویداد، این نوع خاص از معماری شرقی را در عرصه بین المللی، مورد تحلیل و تبیین قرار می دهد. نتایج نشان می دهد که معماری غرفه ها به شکل عام در زمینه نمایشگاه های جهانی، وابسته به شرایط و وضعیت حاکم بر جامعه جهانی و هم چنین برنامه ها و راهبردهای کلی نمایشگاه ها؛ و به شکل خاص در زمینه کشور ژاپن، وابسته به وضعیت معماری کشور در آن مقاطع زمانی و هم چنین تحولات کشور در حوزه های مختلف؛ باتوجه به برآیند خصوصیات آن ها، رویکردها و دوره های تاریخی ویژه ای را روشن ساخته اند که متناسب با محتوای خود در نمایشگاه های جهانی، شامل 1. نوآوری های علمی و فنی ساختمانی در غرفه ها (1889- 1851)، 2. ترکیب صنعت و هنر و به کارگیری سبک های نوظهور و ارجاعات مختلف تاریخی در طراحی غرفه ها (1939- 1893)، 3. به کارگیری آخرین دستاوردهای سازه ای، مصالح و ساختار های جدید ساختمانی برای حل مسائل جهانی (1970- 1958) و 4. پیگیری رویکردهای معماری پایدار (2015- 1992) و در زمینه کشور ژاپن، شامل: 1. استفاده از الگوها و سبک های سنتی (1933-1873)، 2. تلفیق سبک مدرن با الگوهای ژاپنی (1939- 1937)، 3. به کارگیری فناوری های نوین در ترکیب با الگوها و رویکردهای جدید ژاپنی (1992-1958) و 4. توجه به بحران های زیست محیطی و توسعه معماری پایدار (2015-2000) بوده اند. اگرچه رویکردهای به کار رفته در طراحی غرفه های کشور ژاپن، بر تحولات و دوره های مختلف نمایشگاه های جهانی، از نظر ساختاری و زمانی، کاملاً منطبق نیستند؛ این کشور در سال های اخیر، با شناخت درست از برنامه های نمایشگاه جهانی، از طریق معماری غرفه های خود توانسته ارتباط و تعامل قوی با غرفه های سایر ملت های جهان (به ویژه در آخرین دوره از نمایشگاه ها) داشته باشد. کشور ژاپن در تعامل با سایر کشورها و در پاسخ به رویکرد نمایشگاه جهانی؛ در ارائه غرفه های خود، برنامه هایی هم چون خدمات رسانی و پی گیری مسائل جدید توسعه پایدار، به کارگیری فناوری های نوین با الگوهای ژاپنی درراستای حل معضلات جهانی و ارائه هویت مدرن ملی را به مثابه رویکردها و راهبردهای مشارکت در صحنه معماری این عرصه طرح ریزی نموده است.